เรื่องเด่น สืบสานปณิธาน "ณรงค์ เพ็งลาภ" ผ่าน ۩۞۩ สโมสรบุญ ☀★☀ เพื่อพระพุทธศาสนา

อนุโมทนาบุญค่ะ สาธุ
เรียนถาม พี่ณรงค์ค่ะ
สำหรับงานบอกบุญกฐิน หากรวบรวมปัจจัยได้ครบแล้วไม่ทราบว่า่สามารถโอนเงินเข้าบัญชีไหนดีค่ะ

 

ทอดผ้าป่าเนื่องวันวิสาขบูชากับพระอริยะสงฆ์ ณ วัดละหาญใหญ่สังฆาราม







หลังจากเดินทางไปทอดผ้าป่าที่ อ.ท่ามะกา ในวันที่ 15/5/54
วันที่ 17/5/54 ตรงกับวันวิสาขบูชา ได้ไปทำบุญใหญ่ซึ่งถือได้ว่าทำครบวงจรของการทำบุญ

ขอเล่าย้อนถึงที่มาของการได้ร่วมบุญกับคณะญาติธรรมนี้สักนิดนะครับ
ครั้งหนึ่งสมัยที่ผมยังไม่กลับมาจากญี่ปุ่น ผมได้รับหนังสือเล่มเล็กๆของสมเด็จโตท่าน จำไม่ได้ว่าท่านใดส่งให้
หนังสือเล่มนี้ทำให้ผมได้รู้จักกับ บ้านธรรมะโต
บ้านธรรมะโต เป็นบ้านของผู้นับถือสมเด็จโตอย่างยิ่ง นับเป็นลูกศิษย์ของสมเด็จโต ระดับหัวแถวในยุคปัจจุบันนี้
เมื่อผมกลับมาอยู่เมืองไทยแล้ว จึงได้มีโอกาสไปที่บ้านธรรมะโต จึงทำให้ได้รู้จักกับบุคคลสำคัญท่านหนึ่ง
บุคคลนี้คนทั่วไปที่นับถือท่าน เรียกท่านว่าอาจารย์ชินแส การไปครั้งนั้นทำให้ได้รู้จักกับเรื่องราวดีๆ มากมายด้วยกัน
จึงเป็นที่มาของการได้ร่วมบุญ กับญาติธรรมคณะนี้ ในวาระสำคัญๆหลายครั้งด้วยกัน

ดังที่ผมกล่าวไว้ข้างต้น ว่าทำบุญแบบครบวงจร ว่าเป็นอย่างไร
เดินทางโดยรถบัส สองชั้น ออกจากกรุงเทพฯ ประมาณ 7 โมงเช้า มุ่งหน้าไปยังโรงฆ่าสัตว์ที่ จ.ปทุมธานี
ในระหว่างรถเคลื่อนตัวไปนั้น ผู้นำคือท่านชินแสนั่นเอง (รถแต่ละคันจะมีผู้นำทุกคันครับ) จะนำกล่าวให้ทุกคน สมาทานศีล กัน(ค่อนข้างละเอียด)
ต่อมาให้ทุกคน สวดมนต์พร้อมกัน จบสวดมนต์ให้ทุกคนน้อมนึกถึงบุญกุศลที่ตัวเองจำได้ แล้วบริกรรมภาวนาด้วยลูกประคำ 108
ทั้งหมดที่ทำกันนั้นเพื่อชำระล้างจิตใจให้สะอาด เพื่อจะได้ทำบุญไถ่บาปหรือลดทอนบาปกรรม กับเจ้ากรรมนายเวรของเราด้วยการไถ่ชีวิตโค 10-20 ตัว
มีขั้นตอนที่ดีมาก ตรงนี้จะเป็นการสะเดาะเคราะห์ของพวกเราทั้งหมด เป็นการขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวรของเรา
ในครั้งนี้ได้ไถ่ชีวิตโค 10 ตัวด้วยกัน และมีผู้มาสมทบเพิ่ม เป็นควายอีก 2 ตัวครับ

เสร็จกิจตรงนี้แล้ว ก็มุ่งหน้าสู่ จังหวัดระยอง ทันที ไปเพื่อทอดผ้าป่า ก่อพระเจดีย์ทราย เนื่องในวัน วิสาขบูชา
คณะนี้ จะไปทำบุญตรงไหน มักจะเน้นว่า มีพระอริยะเจ้าเป็นประธาน ทุกครั้ง
อาจสงสัยว่า ท่านรู้ได้อย่างไรว่าเป็นพระอริยะเจ้า ท่านชินแสบอกว่า "เบื้องบนบอกมา"
ใครจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ก็ไม่ได้ว่ากัน แต่การที่ได้ไปทำบุญลักษณะอย่างนี้ บอกได้เลยว่าอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก
ก็อาจเป็นเพราะเราได้ผู้นำพาที่ดี มีจิตใจที่สะอาด ท่านได้ฌาณสมบัติ ย่อมนำเราไปสู่ความถูกต้องดีงาม
จึงทำให้อยากติดสอยห้อยตามไปทำบุญด้วยทุกครั้ง

วัดละหาญใหญ่สังฆาราม วัดนี้ก็เหมือนกัน หลวงพ่อเจ้าอาวาส(จำชื่อไม่ได้อีกแหละ) ผ่านมานาน เมโมรี่ ไม่ดีเลย
ท่านชินแส ก็ได้บอกว่า เบื้องบนบอกว่าเป็นพระอริยะบุคคลแล้ว จึงได้จัดผ้าป่ามาทำบุญ เนืองๆ
นอกจากทอดผ้าป่าแล้ว ยังมีการก่อพระเจดีย์ทราย ที่เห็นในรูป เป็นพระเจดีย์เก่าแก่ อายุ 700-800 น่าจะได้ถ้าฟังไม่ผิด
ท่านมีพิธีกรรมพาทำ ก็เป็นบุญกุศลอีกอย่างที่ได้ทำครับ และเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา คือวันวิสาขบูชา นั่นเอง
อยากเล่าอยากกล่าวให้ละเอียดกว่านี้ แต่สังขารตอนนี้มันล้ามาก จะเอามากล่าวต่ออีกในคราวต่อไป
ก็ขอให้ทุกท่านที่เข้ามา ได้ร่วมโมทนามัยร่วมกันครับ ขอให้ท่านได้มีส่วนร่วมในบุญกุศลด้วยทุกประการ สาธุ...

ยังมีเรื่องราวดีๆอยู่อีก เดี๋ยวมานำเสนอต่อไป

 

เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก ครับลุงท่านนี้ลูบไล้หัวโคด้วยความเมตตา
ทุกชีวิตรักชีวิตด้วยกันทั้งนั้น ไม่ว่าสัตว์หรือมนุษย์ มีความรู้สึกเหมือนกัน
คือรักสุข เกลียดทุกข์ รักตัวกลัวตาย ทุกชีวิตมีค่ามีความหมาย
จงช่วยกันเจริญเมตตา ให้กับเพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย กันให้มากๆโลกจะได้มีความสุขกันมากยิ่งขึ้น

 

โมทนาสาธุด้วยครับ สามารถโอนเข้าบัญชีของ สโมสร ได้เลยน้องแก้ว
ต่อจากนี้บัญชีในสโมสรจะเน้นไปที่บุญกฐิน 54 เท่านั้น
เนื่องจากหาเงินไม่เก่ง ก็จะเก็บเล็กผสมน้อย ค่อยสะสมไป
ต้องร้องเพลง กำลังใจ ไปเรื่อยๆเนาะ

 

ปิยโปฎกธรรมสถาน ตอนที่ 3



เมื่อวันที่ 2-5 มิถุนายน 2554 ได้เดินทางไปที่ลำพูนอีกครั้ง
สืบเนื่องเมื่อตอนที่แล้ว ได้ไปปฏิบัติธรรมที่นี่ ได้ทราบการบุญการซื้อที่เพื่อขยายเขตของสถานที่ปฏิบัติธรรม
ผมและคุณสุชาดาพร้อมเพื่อนกัลยาณมิตรทั้งหลาย ได้รวบรวมเงินปัจจัยทำบุญด้วยจำนวนหนึ่ง
และวันที่ 4 มิย. ที่ผ่านมาได้ทำพิธีถวายที่ดินเป็นของสงฆ์ในพระศาสนา พระอาจารย์โทรมาชวนให้ไปร่วมพิธี
ก็ได้เดินทางไปในวันเวลาดังกล่าว จะมีภาพมาฝากให้ร่วมโมทนาด้วย
งานนี้นอกจากจะได้ทำพิธี ถวายที่ดินแล้ว ยังเป็นวันวางศิลาฤกษ์สร้างพระใหญ่ หน้าตัก 18 เมตรด้วย จึงได้บุญหลายต่อ
รวมพื้นที่ทั้งหมดในตอนนี้ 57.5 ไร่ เป็นสถานปฏิบัติธรรมที่มีความร่มรื่นทั้งกายทั้งใจ เพราะมีครูบาอาจารย์ที่เปี่ยมด้วยพระเมตตา
เดี๋ยวรูปภาพจะลงให้ชมในคอมเมนต์ต่อไปก็แล้วกันครับ ขอตัวนอนเอาแรงสักคืนก่อนครับ

 

ปิยโปฎกธรรมสถาน ตอนที่ 3 ต่อ







ประมวลภาพบางส่วน ณ ปิยโปฎกธรรมสถาน ที่ อ.เวียงหนองร่อง จ.ลำพูน
เป็นวันทำพิธีถวายที่ดินที่ซื้อเพิ่มให้เป็นของสงฆ์ และเป็นวันวางศิลาฤกษ์สร้างพระใหญ่หน้าตัก 18 ศอก
เป็นสถานที่ใช้ในการปฎบัติธรรมเพื่อการพ้นทุกข์ มีพระอาจารย์ ธนดิตถ์ ธัมมนันโท เป็นผู้ให้องค์ความรู้
ในวันงานมีผู้มาร่วมงานประมาณพันกว่าคน ก็เป็นบ่อบุญอันยิ่งใหญ่แห่งหนึ่ง
ก็นำมาให้ร่วมโมทนาสาธุการ โมทนามัย ด้วยกันครับ
ในประมาณวันที่ 5/7/54 ผมจำต้องเดินทางไปอีกครั้งหนึ่ง อันเนื่องกับตัวผมเอง ต้องอยู่ที่นี่เกือบ 20 วัน
กลับมาก็มาลุยงานบุญกับพวกเราต่อ โมทนากับทุกท่านครับ

 

พระสุปฏิปันโนเนื้อพระธาตุ 500 พระอรหันต์



มีให้บูชา 4 องค์เท่านั้นสำหรับงานนี้ เงินเข้างานกฐินครับ
ร่วมบุญ 300 บาท หรือใครจะเพิ่มกำลังเป็น 500 บาทก็ยินดีและขอบพระคุณยิ่ง
ผมไปวัดพระพุทธบาทห้วยต้มเมื่อวันที่ 2/6/54 ที่ผ่านมา ไม่เห็นมีแล้วครับในตู้วัตถุมงคล
อย่าเหมาคนเดียวเลยนะครับ แบ่งปันให้คนอื่นเก็บไว้บ้าง

 

ขอบูชาองค์ที่สองนะครับพี่ณรงค์

 

อนุโมทนาสาธุการกับคุณ KRITA ด้วยครับ

 

เหรียญทำน้ำมนต์ของหลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง



เหรียญทำน้ำมนต์ ของหลวงพ่อวัดท่าซุง หากสนใจติดต่อเข้ามาได้ครับ
หากว่าให้และสู้ราคาไหวก็จะสละให้ ตามมาตรฐานที่เขาเช่าบูชากันแหละครับ
ร่วมบุญกฐิน ปี 54 กับสำนักสงฆ์ที่ติดชายแดนเขมร ปัจจัยสร้างศาลาอเนกประสงค์ เป็นบุญกฐินด้วย วิหารทานด้วย

ณ สำนักสงฆ์ถ้ำเขาเลื่อม ตำบลคลองหาด อำเภอคลองหาด จังหวัดสระแก้ว

 

อ้างอิง:
<table width="100%" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border:1px inset"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Narong


มีให้บูชา 4 องค์เท่านั้นสำหรับงานนี้ เงินเข้างานกฐินครับ
ร่วมบุญ 300 บาท หรือใครจะเพิ่มกำลังเป็น 500 บาทก็ยินดีและขอบพระคุณยิ่ง
ผมไปวัดพระพุทธบาทห้วยต้มเมื่อวันที่ 2/6/54 ที่ผ่านมา ไม่เห็นมีแล้วครับในตู้วัตถุมงคล
อย่าเหมาคนเดียวเลยนะครับ แบ่งปันให้คนอื่นเก็บไว้บ้าง
</td> </tr> </tbody></table>
ขอบูชาองค์ที่สองนะครับพี่ณรงค์

โอนให้400.04 แล้วครับพี่ณรงค์

 

สาธุ..กราบอนุโมทนาในกุศลจิตด้วยครับ
เอาที่อยู่ให้ผมด้วย จะได้จัดส่งไปให้ทันที ขอบคุณมากครับ
ขอความสุขสวัสดิ์พิพัฒนะมงคลสมบูรณ์พูนผลในสิ่งที่ดีๆจงมีแก่ท่านทุกประการเทอญ

 

จาก “อัปปมาโณ สังโฆ” ในหนังสือพระชัยวงศานุสสติ

พระรุ่น เมตตา 400 ชีวิต รุ่น 1

ประสบการณ์ดังต่อไปนี้ เป็นประสบการณ์เฉพาะกลุ่มบุคคลจำนวน ๔๐๐ คน
ซึ่งเป็นผู้โดยสารของสายการบินแอร์อินเดีย ที่เดินทางจากอินเดียมายังประเทศไทย เมื่อวันที่ ๑๙ พฤษภาคม ๒๕๓๕
ได้ประสบมาด้วยตัวเอง ทั้งนี้ผู้อ่านในยุคโลกาภิวัตน์ไม่จำเป็นจะต้องเห็นด้วยเสมอไป​

ดร. พรนพ พุกกะพันธ์
เครื่องบินได้เริ่มออกเดินทางเมื่อเวลา ประมาณ 20.15 น. แอร์โฮสเตสได้นำเครื่องดื่มมาบริการท่ามกลางอากาศที่เย็นฉ่ำ พอเครื่องบินบินไปได้ประมาณ 45 นาที กัปตันก็ให้ปลดเข็มขัดรัดตัวออก เพราะบินสูงได้ระดับแล้ว มีการเริ่มแจกอาหารเย็นแก่ผู้โดยสาร สำหรับคณะของเราไม่ต้องเลือกว่าใครจะรับประทานอาหารประเภทปลา หรือไก่ เพราะผมสั่งไว้ให้เรียบร้อยแล้วว่าเป็นอาหารมังสวิรัติ สำหรับพระภิกษุสงฆ์ถวายน้ำผลไม้ ชอกโกแลต แล้วตามด้วยน้ำชาหรือกาแฟ
ในระหว่างที่รับประทานอาหาร บางคนก็รับประทานเสร็จแล้ว บางคนก็ยังไม่เสร็จ บางคนเดินไปเข้าห้องน้ำที่กลางลำบ้าง ท้ายลำเครื่องบินบ้าง ผมสังเกตว่า เครื่องบินมีอาการโคลงผิดปกติ เหวี่ยงไปเหวี่ยงมา สัญญาณดังขึ้น พร้อมทั้งอักษรภาษาอังกฤษปรากฏขึ้นว่า “FASTEN SEAT-BELT” หมายความว่า “โปรดรัดเข็มขัด” ผมได้ตะโกนบอกคณะของผมว่า กลับมานั่งที่ครับ...รัดเข็มขัดด้วย แต่มีน้อยคนนักที่เชื่อผม บางคนเดินเซไปเซมา
ผมนึกถึงเหตุการณ์ที่ผมนั่งดูรายการทีวีอยู่เมื่อคืนวานนี้ เขาประกาศว่า จะมีพายุโซนร้อนพัดผ่านอินเดียเข้าสู่บังคลาเทศ พายุโซนร้อนจะรุนแรงแค่ไหนไม่เคยพบ แต่ผมเคยเจอหางลมได้ฝุ่นที่สนามบินประเทศฟิลิปปินส์ ตั้งแต่ตอนเที่ยงจนถึง 18.00 น. ลมอะไรแรงถึงปานนั้น สังกะสีปลิวว่อนไปหมด ฝนตกหนักจนมองเห็นทัศนวิสัยไม่เกิน 100 เมตร เสียงลมโหยหวนหวีดหวิวน่ากลัว ไฟฟ้าดับทั้งสนามบิน วันนี้ผมกำลังเจอของจริงบนเครื่องบินที่ลอยอยู่บนอากาศด้วยความสูงคงไม่น้อยกว่า 30,000 ฟิต
ผมรู้สึกว่าเครื่องบินของผมถูกโยนลอยขึ้นเหมือนของเล่น ผู้โดยสารหวีดร้องด้วยความตกใจ คุณป้าคนหนึ่งที่นั่งอยู่ใกล้ผม เธอลอยขึ้นไปจรดหลังคาเครื่องบิน เพราะยังไม่ได้คาดเข็มขัด ผมพยายามดึงมือเธอไว้จนหล่นมาบนเก้าอี้ ชั้นเก็บสิ่งของสัมภาระของผู้โดยสารเหนือศีรษะถูกแรงกระแทกอย่างแรง เปิดออกเองเกือบหมดทุกตู้ สัมภาระหล่นออกมาโดยไม่มีใครสนใจ ต่างพยายามยึดเกาะสิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเองมากที่สุด
แล้วเครื่องบินก็ถูกเหวี่ยงกลับมาอย่างแรงอีกครั้ง ผู้โดยสารก็หวีดร้องด้วยความตกใจ
ทันใดนั้นเครื่องบินทั้งลำก็ไฟดับ ผมมองเห็นประกายไฟปรากฏขึ้นเหนือช่องเก็บของและช่องหน้าต่าง เสียงดังโครมใหญ่ เครื่องบินของเราคงถูกฟ้าฝ่า ไม่มีเสียงเครื่องยนต์ดัง
ผมเริ่มรู้นึกเสมือนหนึ่งผมนั่งรถเหาะที่สวนสนุกดีสนีย์แลนด์ ที่ แอล.เอ. ตอนช่วงขาลง มันเสียวเข้าไปในท้องเหมือนเราตกจากที่สูง วาบหวิวแทบจะอาเจียน เครื่องบินของเรากำลังตก
ตั้งสมาธิจิต หลับตานึกถึงหลวงปู่ครูบาเจ้า ที่ท่านนั่งเหนือผมขึ้นไปสองแถว ผมได้แต่นั่งภาวนาว่า หลวงปู่ครับ......ผมขอเกาะชายจีวรไปกับหลวงปู่ด้วย ในตอนนั้น ผมไม่ยึดติดอะไรทั้งสิ้น ผมเห็นแต่เพียงหลวงปู่.... องค์เดียวเท่านั้น แล้วก็สบายใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน พร้อมทั้งนั่งชัดเข่าใช้มือกอดเข่าทั้งสองแน่น ศีรษะชนกับเบาะด้านหน้า เตรียมตัวพร้อมที่จะถึงผิวน้ำ...คงจะเย็นเฉียบทีเดียว
เครื่องบินเสียภาวะการทรงตัวอยู่นานทีเดียว มีเสียงดังปึงใหญ่ ไฟฟ้าบนเครื่องสว่างขึ้น สิ่งที่ปรากฏแก่สายตาของผมก็คือ พวกเราหลายคนสวดมนต์กันดังลั่นไปหมด บางคนมีพระเครื่องอมอยู่ในปาก แต่ละคนหน้าซีดไม่มีสีเลือด ผมมองไปที่หลวงปู่ เห็นท่านนิ่งเงียบสงบ และหันมาดูพวกเราทุกคนโดยท่านไม่พูดอะไรเลย
แขกคนหนึ่งถึงกับเสียสติ ตะโกนให้เครื่องบินจอด เขาจะลงแล้ว “Stop….stop. I want to go out!” และมีผู้โดยสารหลายคนแขนหักเพราะกำลังอยู่ในห้องน้ำ กัปตันต้องประกาศหาว่า ผู้โดยสารท่านใดเป็นแพทย์... ขอความช่วยเหลือด่วนด้วย
สภาพบนเครื่องบินเลวร้ายที่สุด สัมภาระหล่นมากองที่พื้นเต็มไปหมด น้ำร้อน-น้ำเย็น กาแฟ เครื่องดื่มในห้องบริการผู้โดยสารหกเต็มทางเดิน เศษอาหารจากผู้โดยสารที่ยังเก็บไม่หมด หกรดใส่ศีรษะผู้โดยสารเหม็นคละคลุ้งกันไปทั้งลำ ไม่มีใครพูดกับใคร คงตั้งสติ ดีใจที่รอดพ้นความตายมาได้อย่างเฉียดฉิว

 

ต่อ

พอมาถึงสนามบินดอนเมือง เจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินได้เข้ามากถามว่า ใครเป็นหัวหน้าทัวร์ คณะผมเขาชี้มาที่ผม เจ้าหน้าที่ถามผมว่า...เกิดอะไรขึ้น เพราะเครื่องบินของเราสัญญาณขาดหายไปจากจอเรดาร์ ผมตอบว่า...ไม่ทราบเหมือนกัน แต่ผมรู้ตัวว่า...ผมเหมือนตายแล้วเกิดใหม่
<TABLE id=table1 border=0 align=left><TBODY><TR><TD class=pic_descript></TD></TR><TR><TD class=pic_descript>คุณสุจิตรา พานทอง

</TD></TR></TBODY></TABLE>
ในขณะที่นั่งรอกระเป๋าสัมภาระ คุณสุจิตรา พานทอง ได้เรียกผมเข้าไปนั่งคุยด้วย ท่านได้บอกผมว่า
“ในขณะที่เครื่องบินมีปัญหา พี่ได้เข้าสมาธิ....เห็นมีพระองค์หนึ่ง มือท่านใหญ่มากไปช้อนเครื่องบินไว้ พี่ไม่เห็นหน้าท่านเพราะฝนตกหนัก แต่ที่พี่เห็นเป็นพระ เพราะจีวรของท่านปลิวไสวอยู่ในสายลม...”
ผมก็นึกขำอยู่ในใจ พระองค์ไหนจะไปช้อนเครื่องยิน 747 ไว้ ลำใหญ่ออกจะตาย ผู้โดยสารตั้ง 400 ชีวิต จะไปยกไหวได้อย่างไร ผมก็ได้แต่รับฟังไว้และตั้งใจไว้ว่า ถ้ามีโอกาสว่างเมื่อใด จะไปคุยกับท่านที่สถานปฏิบัติธรรม วัดพระธาตุวาโย เพราะท่านพักอาศัยปฏิบัติธรรมอยู่ที่นั่น และมีลูกศิษย์ลูกหาไม่น้อย
ต่อจากนั้น ผมก็ขอปลีกตัวไปช่วยจัดสัมภาระให้แก่คณะทุกคน เพื่อความสะดวก เพราะหลายท่านก็ไม่สามารถมายืนเลือกกระเป๋าของตัวเองได้ อาจเนื่องมาด้วยความตกใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตา สำหรับคณะของหลวงปู่ ท่านมีศิษย์มารับไปพักที่สำนักสงฆ์กิจห้วยต้ม หลังตลาดรังสิต ผมก้มกราบแทบเท้าของท่านด้วยความสำนึกในพระคุณอย่างสูง พรุ่งนี้ท่านจะเดินทางกลับลำพูนโดยเครื่องบิน ผมคงไม่มีโอกาสได้ไปส่งท่าน
อีก 7 วันต่อมา ผมได้มีโอกาสได้รับใช้หลวงปู่อีก ท่านได้เดินทางเป็นประธานในการหล่อพระพุทธรูปองค์ใหญ่ รวม 5 องค์ ซึ่งมูลนิธิพระชัยยะวงศาพัฒนาได้เป็นผู้ดำเนินการชักชวนบรรดาศิษย์สร้างถวายเป็นพุทธบูชา ถวายแก่หลวงปู่ ณ โรงหล่อพุทธปฏิมา อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม ผมได้เข้าไปกราบท่านอย่างใกล้ชิด และได้เห็นที่ข้อมือข้างขวาของท่านผูกด้ายสายสิญจน์เต็มไปหมด สอบถามได้ความว่า ศิษย์ในทางภาคเหนือได้จัดพิธีบายศรีสู่ขวัญให้แก่ท่าน
ภายหลังจากเสร็จพิธีสงฆ์แล้ว ก็มีการถวายภัตตาหารเพล บรรดาญาติโยมทั้งหลายก็ไปร่วมรับประทานอาหารมังสวิรัติที่ทางโรงหล่อจัดให้ ส่วนผมขอเป็นศิษย์วัด กะว่าเมื่อหลวงปู่ฉันเสร็จ ผมก็จะขอทานอาหารที่หลวงปู่ฉันเหลือในถาด หลวงปู่ท่านนั่งอยู่องค์เดียว ผมก็ไปปรนนิบัติ โดยเป็นผู้คอยประเคนอาหารคาว-หวาน และพัดวีให้ท่าน (เนื่องจากอากาศค่อนข้างร้อน) ในระหว่างที่ท่านฉัน ท่านถามผมว่า.....
“คืนนั้น กลัวไหม ?" (ท่านถามหมายถึงคืนที่เครื่องบินจะตก)
ผมตอบท่านไปว่า .....
“ผมไม่กลัว เพราะผมตั้งใจเกาะจีวรไปกับหลวงปู่”
ท่านหัวเราะชอบใจ แล้วกล่าวกับผมต่อไปว่า
“วันนั้น เจ้าของบางคนเขามาทวงของเขาคืน บางคนเต็มใจให้ แต่บางคนเขาเสียดาย (ท่านหมายถึง พระธาตุเขี้ยวแก้ว 4 องค์ และพระธาตุอีก 3 องค์ ที่ปรากฏในดอกบัวที่วัดสาวัตถี) จึงทำให้เกิดเหตุการณ์ที่ร้ายแรงขึ้น เครื่องบินจะต้องตกลงไปในทะเล ตรงมหาสมุทรอินเดีย ศพจะหาไม่พบ เพราะทะเลช่วงนั้นลึกมาก เหมือนกับเครื่องบินเกาหลี ที่โนจรวดของรัสเซียยิงตกที่น่านน้ำเกาหลี คนไทยจะนับถือพระพุทธศาสนากันน้อยลง เพราะขนาดหลวงปู่ยังนำลูกศิษย์ไปตายตั้งครึ่งร้อย หลวงปู่จึงช่วยชีวิตลูกศิษย์ไว้ให้รอดพ้นจากการถูกฟ้าผ่าตกทะเล แล้วต้องตายกันทั้งลำ.....”
หลวงปู่ท่านบอกผม

 

ตอนจบ

องค์หลวงปู่ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม


ทำไมจึงเหมือนกับที่คุณสุจิตรา พานทองพูดกับผม เมื่อวันเดินทางกลับมาถึงประเทศไทยวันแรกที่สนามบินดอนเมือง?
อีก 1 เดือนต่อมา หลังจากที่หลวงปู่ได้ลงมากรุงเทพฯ เพื่อเป็นประธานในการหล่อพระพุทธรูป จำนวน 5 องค์ ที่โรงหล่อพุทธปฏิมา อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐมเรียบร้อยแล้ว พี่แน่งน้อยพร้อมด้วยคณะได้นัดกันที่จะขึ้นไปกราบนมัสการหลวงปู่อีกครั้งหนึ่ง และได้นำเจดีย์แก้วคริสตัล เพื่อไปถวายหลวงปู่สำหรับบรรจุพระธาตุเขี้ยวแก้วและพระบรมสารีริกธาตุ ที่เสด็จมาในดอกบัว ที่ประเทศอินเดีย ในปี 2535
หลวงปู่ครูบาเจ้ายังคงพักอยู่ที่กุฏิพรหมจักโก บรรดาศิษย์จำนวนกว่า 10 คน ได้ขอร่วมเข้าไปถวายเจดีย์แก้วในครั้งนี้ด้วย ผมเองได้เข้าไปเป็นคนสุดท้าย จึงนั่งอยู่ห่างหลวงปู่มาก การไปประเทศอินเดียครั้งที่ผ่านมา ผู้ที่นำกล้องถ่ายรูปไป ได้นำภาพถ่ายที่มีรูปแปลก ๆ มาให้ชมกัน ผมก็อยากที่จะได้รูปถ่ายแปลก ๆ มาอวดเขาบ้าง ในเมื่อผมเข้าไปไม่ถึงหลวงปู่ ได้แต่คอยเกาะหลังคนข้างหน้า เพื่อจะได้อานิสงส์ในการถวายเจดีย์แก้วในครั้งนี้ด้วย เมื่อทุกคนถวายเสร็จ ผมจึงนำกล้อง Olympus ขนาดเล็กของผมขึ้นมา พร้อมทั้งอธิษฐานจิตว่า
“หลวงปู่ครับ..!! ใครๆ เขาถ่ายรูปแปลก ๆ มาดูกันได้ ผมขอรูปนี้ของหลวงปู่ ให้มีภาพแปลก ๆ แก่ผมบ้างครับ...”
<TABLE id=table2 border=0 align=right><TBODY><TR><TD class=pic_descript></TD></TR></TBODY></TABLE>
ผมจำได้ว่า เวลาขณะนั้นประมาณ 20.30 น. ผมต้องใช้แฟลชช่วย แล้วรูปถ่ายที่ออกมาได้นั้น ดังที่ท่านเห็นด้านข้างนี้
หลวงปู่ครูบาเจ้าท่านบอกว่า เป็นรัศมีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เสด็จมาเป็นสักขีพยานในการถวายเจดีย์แก้วครั้งนี้
เรื่องที่ผมได้เขียนเรียบเรียงขึ้นมาครั้งนี้ ไม่ได้ตั้งใจที่จะให้ท่านเชื่อ แต่ให้ท่านลองตั้งจิตพิจารณาดูด้วยตนเอง เพราะผมไม่กล้าที่จะเขียนเรื่องนี้ เมื่อหลวงปู่ครูบาเจ้าท่านมีชีวิตอยู่ เพราเท่ากับเป็นการแสดงว่าท่านได้อวดอุตริมนุสธรรม เป็นการไม่สมควรในพุทธศาสนา บรรดาศิษย์พระอาจารย์อื่นอาจจะกล่าวโจมตีท่านได้ แต่เมื่อท่านได้ละสังขารไปแล้ว บรรดาศิษย์จะได้รู้ว่า พระอาจารย์ของเรา ไม่ใช่ธรรมดา ผมได้นำรูปที่ผมได้ถ่าย นำรูปที่บรรดาศิษย์ของท่านถ่ายได้ มาลงไว้ให้ท่านเห็นและพิสูจน์
นอกเหนือจากนี้ ผมขอนำรายชื่อบรรดาศิษย์ที่ได้เดินทางไปอินเดีย ร่วมชะตาชีวิต ในเครื่องบินลำเดียวกัน 21 คน เผื่อท่านรู้จัก จะได้สอบถามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าเป็นความจริงประการใด

คุณนิภา ส่วนบุญเจริญ
“ดิฉันคิดว่าถ้าเครื่องบินตกวูบเป็นครั้งที่ ๓ ไม่รอดแน่…ในช่วงเวลาวิกฤตนั้นมีคนบอกว่า หลวงพ่อไม่ได้นั่งแบบนั่งสมาธิอย่างที่เราคิด แต่หลวงพ่อนั่งแบมือทั้งสองข้าง เหมือนจะรองรับอะไรสักอย่าง”

<HR>คุณสุจิตรา พานทอง
“ชั่วแว๊บเดียว จิตก็ไปจับที่หลวงปู่ ทันใดนั้นดิฉันก็เห็นมือของหลวงปู่รองรับเครื่องบินเอาไว้ เป็นมือใหญ่เท่าบ้าน เห็นชั่วพริบตาเดียว เครื่องบินที่กำลังตกก็หยุดกะทันหัน…เมื่อเครื่องบินลงที่ดอนเมือง นักบินและแอร์โฮสเตสต่างก็มากราบหลวงปู่ทั้งชุด”

<HR>คุณโอภาส สุทธิวโรตมะกุล
“ข้าพเจ้าได้ประคองหลวงพ่อเพื่อมารอขึ้นเครื่อง ขณะที่ประคองหลวงพ่ออยู่นั้นท่านได้ถามข้าพเจ้าว่า "โอภาส กล้าสร้างปรมัตถบารมีไหม" ข้าพเจ้าจึงเรียนถามท่านว่า "หลวงพ่อพูดเล่นกับลูกหรือเปล่าครับ?"…ในระหว่างที่เครื่องบินวูบจะตกนั้น คนในเครื่องบินร้องกันเสียงดังจนฟังไม่ได้ศัพท์ ข้าพเจ้าเห็นเหตุการณ์จึงรู้ว่าคนเราเวลาจะตายมีอาการอย่างไร ดังนั้น ทาน ศีล ภาวนา นี้ควรมีไว้และปฏิบัติเสมอ”
............................................................................................

เป็นที่มาของการสร้าง พระรุ่น เมตตา400 ชีวิต รุ่น 1

 

​

ขอเชิญร่วมทำบุญกฐินปี 2554
ณ สำนักสงฆ์ถ้ำเขาเลื่อม
ต.คลองหาด อ.คลองหาด จ.สระแก้ว
กำหนดการ
วันเสาร์ที่ 29 ตุลาคม 2554 (ขึ้น 3 ค่ำ เดือน 12)
<O</O​

เป็นกฐิน ครั้งแรก ของสำนักสงฆ์แห่งนี้ ยังไม่เคยมีใครทอดมาก่อน<O</O
สำนักสงฆ์ถ้ำเขาเลื่อม ตั้งอยู่ที่ ต.คลองหาด อ.คลองหาด จ.สระแก้ว ใกล้กับชายแดนเขมร​

 

<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1>
<!-- google_ad_section_start -->

มีให้บูชา 3 องค์เท่านั้นสำหรับงานนี้ เงินเข้างานกฐินครับ
ร่วมบุญ 300 บาท หรือใครจะเพิ่มกำลังเป็น 500 บาทก็ยินดีและขอบพระคุณยิ่ง
ผมไปวัดพระพุทธบาทห้วยต้มเมื่อวันที่ 2/6/54 ที่ผ่านมา ไม่เห็นมีแล้วครับในตู้วัตถุมงคล
อย่าเหมาคนเดียวเลยนะครับ แบ่งปันให้คนอื่นเก็บไว้บ้าง

ผมจะไม่อยู่อีกหลายวัน ใครต้องการติดต่อ ที่เบอร์ 0852487360<!-- google_ad_section_end --> ครับ

 

<HR style="BACKGROUND-COLOR: #ffffff; COLOR: #ffffff" SIZE=1>
<!-- google_ad_section_start -->

เหรียญทำน้ำมนต์ ของหลวงพ่อวัดท่าซุง หากสนใจติดต่อเข้ามาได้ครับ
หากว่าให้และสู้ราคาไหวก็จะสละให้ ตามมาตรฐานที่เขาเช่าบูชากันแหละครับ
ร่วมบุญกฐิน ปี 54 กับสำนักสงฆ์ที่ติดชายแดนเขมร ปัจจัยสร้างศาลาอเนกประสงค์ เป็นบุญกฐินด้วย วิหารทานด้วย

ณ สำนักสงฆ์ถ้ำเขาเลื่อม ตำบลคลองหาด อำเภอคลองหาด จังหวัดสระแก้ว<!-- google_ad_section_end -->

 

ช่วงนี้พี่ณรงค์ เดินทางไปต่างจังหวัดค่ะ ท่านใดที่เข้ามาเยี่ยมชม ขอเชิญชวนร่วมบุญกฐิน ปี 54 ณ สำนักสงฆ์ถ้ำเขาเลื่อม สามารถโอนเงินตามบัญชีที่ลงไว้หน้าแรก ขอให้ทุกท่านเจริญในกุศล ทาน ศีล ภาวนา เจริญในธรรมค่ะ

 

<table id="post4755244" class="tborder" align="center" border="0" cellpadding="6" cellspacing="0" width="100%"><tbody><tr valign="top"><td class="alt2" style="border-width: 0px 1px; border-style: none solid; border-color: -moz-use-text-color rgb(255, 255, 255);" width="175">KRITA
สมาชิก


วันที่สมัคร: Sep 2007
ข้อความ: 1,455
พลังการให้คะแนน: 436


</td> <td class="alt1" id="td_post_4755244" style="border-right: 1px solid rgb(255, 255, 255);"> อ้างอิง:
<table border="0" cellpadding="6" cellspacing="0" width="100%"> <tbody><tr> <td class="alt2" style="border: 1px inset;"> ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ Narong


มีให้บูชา 4 องค์เท่านั้นสำหรับงานนี้ เงินเข้างานกฐินครับ
ร่วมบุญ 300 บาท หรือใครจะเพิ่มกำลังเป็น 500 บาทก็ยินดีและขอบพระคุณยิ่ง
ผมไปวัดพระพุทธบาทห้วยต้มเมื่อวันที่ 2/6/54 ที่ผ่านมา ไม่เห็นมีแล้วครับในตู้วัตถุมงคล
อย่าเหมาคนเดียวเลยนะครับ แบ่งปันให้คนอื่นเก็บไว้บ้าง </td> </tr> </tbody></table>
ขอบูชาองค์ที่สองนะครับพี่ณรงค์

โอนให้400.04 แล้วครับพี่ณรงค์

ได้รับพระหลวงปู่แล้วครับพี่ณรงค์ ขอบพระคุณสำหรับพระที่ให้มาเพิ่มครับ

</td></tr></tbody></table>