เรื่องเด่น “มจร”ติวเข้มครูเชิงพุทธ4.0แนะอย่าลืมราก

“มจร”ติวเข้มครูเชิงพุทธ4.0แนะอย่าลืมราก
วันเสาร์ ที่ 02 กันยายน พ.ศ. 2560, 10.32 น.


“มจร”ติวเข้มครูเชิงพุทธ4.0แนะอย่าลืมราก ยึดหลักโยนิโสมนสิการเป็นฐานการคิดเชิงระบบพัฒนานิสิต เน้นแลกเปลี่ยนเรียนรู้ใหม่ หวังปรับตัวสอดให้คล้องกับยุค





วันที่ 2 กันยายน พ.ศ.2560 ที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย(มจร) พระมหาหรรษา ธมฺมหาโส รศ.ดร. ผู้ช่วยอธิการบดีฝ่ายวิชาการ มจร ได้เสนอมุมมองการพัฒนาครูอาจารย์ที่น่าสนใจมากในการสัมมาปฎิบัติการพัฒนาครูอาจารย์ผู้สอนกล่าวว่า การพัฒนาครูอาจารย์ควรได้รับการส่งเสริมสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง เพราะครูอาจารย์เป็นต้นธารน้ำ นิสิตที่จะเลือกเรียนที่ใดๆ เพราะตัวของครูอาจารย์เป็นตัวชี้วัดถือว่าเป็นแม่เหล็กสำคัญในการดึงดูด พระพุทธเจ้าชื่อว่าเป็นครูของเทวดาและมนุษย์ กว่าจะมาเป็นครูต้องเรียนรู้ แลกเปลี่ยนจากผู้เชี่ยวชาญมากมาย ในทางตะวันตกที่มหาวิทยาลัยอ๊อกฟอร์ด มีสุภาษิตข้อหนึ่งว่า ” ครูมีหน้าที่ถาม ในคำถามที่ถูก เพื่อให้ผู้เรียนตอบให้คำถามที่ถูก ” ถ้าครูตั้งโจทย์ผิด นิสิตก็ตอบผิดเหมือนกัน

มหาวิทยาลัยทั่วโลกที่มีนิสิตไปเรียนจำนวนมาก มองว่าครูอาจารย์เป็นแรงบันดาลใจ อย่างเช่นศาสตราจารย์ปีเตอร์ ฮาววีย์ เป็นคนเขียนหนังสือด้านพระพุทธศาสนา มีความเชี่ยวชาญด้านพระพุทธศาสนา ทุกคนมุ่งไปหาท่านศาสตราจารย์ ในมิติบ้านเราก็เหมือนกันการประกันคุณภาพเป็นข้อหนึ่งใน มาตรฐานหลักสูตร พูดถึงครูอาจารย์ 11 ข้อ จะเห็นว่าหลายหลักสูตรไม่ผ่านมาตรฐานการประกันคุณภาพ เพราะเขาให้ความสำคัญกับครู ” ครูอาจารย์คือศูนย์กลางของหลักสูตร ” เป็นเหตุให้ครูต้องมาอบรมเพื่อ ” การพัฒนาแรงบันดาลใจใหม่ ๆ เพื่อลูกศิษย์จะได้อะไรใหม่ๆ “

เรามักจะยกตัวอักษรในพระไตรปิฎกเพื่อยกไปไว้ในความคิดของนิสิต เรามักจะมองว่า” เนื้อหาคือราชา”ใครมีเนื้อหาที่ดีเหมือนราชาที่มีอำนาจ เป็นแนวคิดจากเจ้าพ่อไมโครซอฟพูดจากประสบการณ์ของตนเอง ถือว่าเป็นการทำสื่อ ยิ่งมีข้อมูลมาก ยิ่งมีประโยชน์มาก การเป็นครูอาจารย์ก็เช่นเดียวกัน กล่าวว่า ” ครูอาจารย์ท่านใดมีข้อมูลมากเปรียบกับราชามีอำนาจ ฝึกการเรียนรู้ออกนอกห้องเรียน ลงพื้นที่ลงชุมชนสังคม และครูอาจารย์ท่านใดสามารถถอดแนวคิด หลักการ วิธีการถือว่าเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ์ ” สามารถอธิบายที่มาที่ไป สิ่งที่อยู่เบื้องหลังได้ ถือว่าสุดยอด ครูอาจารย์เวลาสอนจะต้องนึกถึงต้นแบบ “

ต้นแบบของครูที่สุดยอด คือ พระพุทธเจ้า ” สามารถอธิบายได้ชัดเจน จึงทำให้ผู้เรียนเห็นปรากฎอยู่เบื้องหน้า และถอยหลังที่มาของเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น เวลาสอนต้องบอกได้ว่า ” แนวคิดที่สำคัญของเรื่องอยู่ตรงไหน ” นี่คือหัวใจสำคัญ หลังจากนั้นเราพาลงพื้นที่เพื่อทราบที่มาและที่ไป จะสามารถบอกเล่าเรื่องราว เวลาเราสอบวิทยานิพนธ์ของนิสิตเรา จุดอ่อนของนิสิตเรา คือ ” ความคิดเชิงระบบ ” สะท้อนถึงต้นธารของความคิด ” ครูอาจารย์คือ ต้นธารของความคิด ” การคิดเชิงระบบตามแนวทางพระพุทธศาสนา คือ โยนิโสมนสิการ เป็นการคิด ๑๐ แบบ เป็นกระบวนการและเครื่องมือสำคัญที่จะสะท้อนที่มาของครูอาจารย์ในยุค 4.0 คือ อาจารย์ที่คิดแบบโยนิโสมนสิการ เป็นความคิดเชิงระบบทางพระพุทธศาสนา

“การจะไป 4.0 อย่าลืมฐานและรากเหง้าของเราว่าเราอยู่ตรงไหน อาจารย์ต้องไม่ไร้ราก มีฐานของความเป็นพุทธศาสนา มีหลักการพุทธที่ชัดเจนจะบูรณาการอย่างไรก็จะมีสง่าราศีบนเวทีของอาจารย์ ลักษณะที่ว่า ” โลกก็ไม่ซ้ำ ธรรมก็ไม่เสีย ” สามารถอธิบายเชื่อมโยงพระพุทธศาสนาและศาสตร์สมัยใหม่ได้อย่างงดงาม ทำให้ลูกศิษย์เกิดความภาคภูมิใจ ถือว่าเป็นความโชคดีของมวลศิษย์ เพราะครูอาจารย์ต้องนำไปต่อยอดการพัฒนาการสอนอย่างมีระบบ” พระมหาหรรษา ระบุ

พระอาจารย์ปราโมทย์ วาทโกวิโท นิสิตปริญญาเอก สาขาสันติศึกษา มจร ที่เข้าร่วมสัมมนาด้วย กล่าวว่า จากการถอดบทเรียนในฐานะนิสิตปริญญาเอก สาขาสันติศึกษาและฐานะเป็นวิทยากรกระบวนธรรมะโอดี เพื่อเสริมสร้างสังคมสันติสุขมีประโยคสำคัญอยู่ 12 ประเด็น ซึ่งขยายความได้ ภายใต้แนวคิดของนิสิต ดังนี้ คือ

ประเด็นที่ 1) คือ ” นิสิตเลือกเรียนที่ใด เพราะครูอาจารย์เป็นแม่เหล็กดึงดูด ” มองว่าเรื่องนี้เป็นส่วนสำคัญมาก เพราะตัวอาจารย์จะสะท้อนรูปแบบอัตลักษณ์ต่างๆ ออกมา บางท่านเชี่ยวชาญด้านคัมภีร์ เชี่ยวชาญด้านวิชาการ เชี่ยวชาญกิจกรรม เชี่ยวชาญด้านลงสู่ชุมชน หรือเชี่ยวชาญทั้งหมด นิสิตจะมองอาจารย์มากกว่าหลักสูตรที่จะเรียน

ประเด็นที่ 2) คือ ” พระพุทธเจ้าเป็นต้นแบบของครูของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย”มองว่า พระพุทธเจ้าพระองค์เป็นต้นแบบที่ครูอาจารย์ต้องเดินตาม พระองค์มีหลักการ วิธีการ อุดมการณ์ และกระบวนการสอนอย่างเป็นระบบ มีวิธีการสอนที่มีความหลากหลาย วิเคราะห์ผู้เรียน ก่อนจะนำเสนอธรรมะให้เหมาะสมกับบุคคลนั้น พระองค์จึงเป็นที่รักของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย



ขอขอบคุณที่มา
http://www.banmuang.co.th/news/education/89674