เรื่องเด่น “ปทปรมะ” มืดแปดทิศแปดด้าน (หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

เรื่อง “ปทปรมะ” มืดแปดทิศแปดด้าน



(คติธรรม หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)

พวกเรานี่ลากเข้าไปในทางจงกรม ที่จะให้ท้องคือใจอิ่มหนำสำราญด้วยธรรมคือความสงบเย็นใจ ไม่มีนะ มันสู้หมอนไม่ได้ พักสักหน่อยเสียก่อน วิ่งใส่หมอนใส่เสื่อนั่น หมอนเสื่อถ้ามีวิญญาณมันก็โดดลงกลางทุ่งนาแล้ว มันจะตาย เวลาไหนก็ทับแต่หัวมัน ๆ นอนทับนั่งทับอยู่นั้น หมอนมันก็อิดหนาระอาใจ วิ่งออกท้องไร่ท้องนา เวลาออกจากวัดนี่ไปหาดูหมอนดูเสื่อ พวกนักภาวนาในวัดป่าบ้านตาดบ้างนะ มันไปกองอยู่โน้นหมดนะ ไม่ได้อยู่กับคน เสื่อหมอนมันกลัว กลัวพวกขี้เกียจขี้คร้านท้อแท้อ่อนแอ ลากเข้าไปเลี้ยงอรรถเลี้ยงธรรมไม่ยอมกิน มันโดดเข้าหาหมอน หมอนมันก็อิดหนาระอาใจ มันก็โดดวิ่งลงหลุมลงคลองไปละ หลบภัยได้เท่านั้นก็เอา พอหลบภัยได้ชั่วระยะหนึ่งก็เอา เป็นอย่างนั้นนะ นี่ปทปรมะเข้าใจไหม มันหนาขนาดไหน มันไม่ได้เห็นอะไรดียิ่งกว่าหมอนกว่าเสื่อนะ ไม่เห็นอะไรดียิ่งกว่าความขี้เกียจขี้คร้านท้อแท้อ่อนแอ ไม่เห็นอะไรดียิ่งกว่าคำว่าบาป บุญ นรก สวรรค์ พรหมโลก มรรคผลนิพพาน ไม่มี อันนี้ดีเลิศสำหรับกิเลส ปิดจิตใจของสัตว์ได้อย่างหนาแน่นมั่นคง จึงเรียกว่า ปทปรมะ มืดแปดทิศแปดด้าน ตั้งแต่วันเกิดถึงวันตายไม่มีวันสว่างเลย นี่พวกปทปรมะ



ที่มา พระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น

 

สาธุคับ