ไปพระนิพพานได้ แต่ไม่ยอมไป..!

ไปพระนิพพานได้ แต่ไม่ยอมไป..!

ถาม : ผมรู้จักเด็กคนหนึ่งที่ลพบุรี มีความรู้สึกว่าเขาปฏิบัติได้ดีกว่าผม ไปได้ไกลกว่าผม แต่ว่าทำไมเขายังอยากที่จะเกิดอยู่ ?

ตอบ : กำลังใจมีอยู่ ๒ ประเภท ประเภทหนึ่งเรียกว่าพระโพธิสัตว์ อีกประเภทหนึ่งก็คือ สาวกภูมิ
สาวกภูมินั้น ถ้าหากว่าเคยเป็นพระโพธิสัตว์ ท่านได้ละความปรารถนาแล้ว จะตั้งหน้าตั้งตาทำความดีจนเข้าถึงที่สุดไปเลย

ท่านที่อยากเกิดอีกส่วนใหญ่จะเป็นพระโพธิสัตว์ ท่านยังมีภาระหน้าที่ที่ท่านจำเป็นต้องทำอยู่ ท่านจึงขอเกิดใหม่ ฉะนั้น..ถึงกำลังใจท่านจะสูงกว่า ก็ไม่ได้หมายความว่าท่านจะไปนิพพานเลย

ถาม : ลักษณะอย่างนี้ก็น่าแปลกใจ คืออยู่ในลักษณะที่ไปนิพพานได้ แต่ไม่ยอมไป ?

ตอบ : คือถ้าไป เขาไปได้ง่ายกว่าเรา แต่ว่าของเขาเองจริง ๆ แล้วส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยเมตตามาก ตั้งใจจะสงเคราะห์คนอื่นเขาอย่างพระอษิติครรภโพธิสัตว์ นั่นคนจีนเรียกว่า ตี่จั๊งผู้สัก
ท่านอธิษฐานไว้ว่า ถ้าตราบใดที่อบายภูมิยังมีดวงจิตเหลืออยู่แม้แต่ดวงเดียว ท่านก็จะยังไม่ยอมเข้าพระนิพพาน ท่านจะสงเคราะห์ก่อน ก็เลยไม่เห็นที่สุดเลยว่าองค์นี้ท่านจะไปนิพพานเมื่อใด เพราะในอบายภูมินี่เหลือจะคณานับ

ส่วนใหญ่แล้วท่านประกอบไปด้วยเมตตามากเหลือเกิน ในเมื่อเมตตามากเหลือเกิน เราไม่ต้องไปแปลกใจหรอก สิ่งที่สมควรแท้ ๆ ท่านเองท่านกลับคิดว่าจะเป็นการเอาตัวรอดคนเดียว ท่านคิดแต่จะช่วยคนอื่นให้รอดด้วย

ถาม : แล้วอย่างนี้ ฟังแล้วมีหลายดวงจิตที่คิดอย่างนี้เหมือนกัน ก็เหมือนกับว่าต้องแข่งกัน ?

ตอบ : ลักษณะเป็นอย่างนั้น ถึงได้มีลำดับของการบรรลุ ตรัสรู้ก่อนหลังกัน
แล้วทำไมต้องเป็นพระศรีอาริยเมตตรัย ทำไมไม่เป็นองค์อื่น อย่างนี้ก็มีก่อนมีหลังตามลำดับการสร้างบารมีมา

แต่ว่าบางองค์ถึงสร้างก่อนก็ตาม แต่ว่ากำลังใจหย่อนยานไปหน่อย บรรลุทีหลังก็มี

ถาม : แล้วท่านเกิดมาสงเคราะห์คนนี่ อารมณ์ของ รัก โลภ โกรธ หลง จะยังมีอยู่หรือเปล่าคะ ?

ตอบ : มีเต็ม ๆ เลย เพราะว่าท่านไม่ใช่พระอริยเจ้า จนกว่าจะชาติสุดท้ายที่ตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระพุทธเจ้าเท่านั้น ถึงจะบริสุทธิ์เป็นพระอรหันต์ไป

ถาม : อย่างนี้เรียกว่าพลาดได้เหมือนกันใช่ไหมคะ ?

ตอบ : ไม่ใช่เรียกว่าพลาดได้เหมือนกัน มีโอกาสพลาดได้เกิน ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ ...(หัวเราะ)...
แต่ว่าท่านยอมเสี่ยงเพื่อความสุขของชนหมู่มาก เพื่อความสุขของส่วนรวมแล้ว ท่านเห็นแล้วว่าคุ้มค่า ท่านก็เสี่ยงตัวเอง จะลำบากแค่ไหนไม่ว่า ถ้าส่วนรวมมีความสุข

ถาม : แล้วคนที่ท่านสงเคราะห์นั้นส่วนใหญ่แล้วจะต้องเคยมี ....?

ตอบ : เคยอธิษฐานตามกันมา เคยต้องการจะเป็นบริวารท่านมา

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เดือนสิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๔ ณ บ้านอนุสาวรีย์ฯ