เรื่องเด่น เรื่อง อสุรกาย

เรื่อง อสุรกาย


อสุร เขาแปลว่า ไม่กล้า ใช่ไหม ทีนี้เห็นเราหนี หลบ ถ้ายิ่งรู้เราเห็นแล้วหนีไกลเลย ผีที่น่ากลัวคือ สัมภเวสี ไม่ใช่อสุรกาย คนละพวกนะ คนละพวกกัน

อสุรกายนี่มันเข้าทุกบ้าน เทวดาที่รักษาบ้านเขาไม่ว่าเพราะอะไรรู้ไหม เขาไปกินเศษอาหาร เศษอาหารที่เขาทิ้งแล้วมันหิวใช่ไหม เขาทิ้งแล้วของบูดของเน่าเศษๆ มันก็กินตามเรื่องตามราว เดินหากินเรื่อยไป

ฉะนั้น อสุรกายที่เข้าไปบ้านใคร ภูมิเทวดาที่รักษาบ้านนั้นเขาไม่ว่า มันไม่ทำอะไรใครนี่กินแล้วก็ไปของมัน มันไม่หลอกคน พวกนี้มันกลัวคนแทนที่จะหลอกนะกลัว จึงมีนามว่า อสุรกาย

อสุรกาย นี่เขาแปลว่า ไม่กล้า

สุรา นี่แปลว่า กล้า ใช่ไหม สุระ หรือ สุรานี่เขาแปลว่า กล้า

สำหรับสัมภเวสี ความจริงปกติของมันนี่ก็ไม่น่ากลัว มันก็หิวเหมือนกันนะ
แต่เจ้าพวกนี้บางทีถ้าเห็นว่าเรามีบุญพอที่จะช่วยเขาได้ เขาจะแสดงตัวให้ปรากฏแสดงให้ปรากฏ ถ้าเราไม่เห็น บางทีก็ทุบตรงนั้นบ้าง ตีตรงนี้บ้าง ตุ๊บตั้บๆไปให้เรารู้ใช่ไหม ก็อุทิศส่วนกุศลให้

ทีนี้พวกเราก็แน่เหมือนกัน เขามาขอแบบนั้นด่าไปส่งเดชเลย หาว่าหลอก ความจริงไม่ใช่หลอก เขามาขอ เขาขอได้เฉพาะคนที่มีบุญพอจะให้เขาได้นะ ไม่ใช่ทุกคนนะ ถ้าเรามีอาการแบบนั้น ลองคิดดูถ้าบังเอิญเห็นว๊อบแว๊บข้างหน้านี่ เห็นอะไรเข้าไม่ต้อง รอทำบุญใหม่ ให้ทันทีบุญเราพอแล้วที่เรามีอยู่นะเขารู้นะ ไม่ต้องไปรอทำบุญใหม่

ทั้งนี้เว้นไว้แต่ว่าพวกที่มาเข้าฝัน ขอให้ทำบุญอย่างนั้นอย่างนี้ ทำตามเขา ถ้าเห็นขย่มต้นไม้ก็ดี ทุบข้างฝาก็ตาม หรือเราเดินไปข้างหน้า ทำเหมือนคนเดินข้างหลังก็ตามนะ ให้เดี๋ยวนั้นให้ทันที เขาจะรับได้

วิธีอุทิศก็ง่ายคิดในใจว่า ผลบุญใดที่ฉันทำมาแล้วตั้งแต่ต้น คำว่าตั้งแต่ต้น ชาติไหนก็ตามตั้งแต่ต้นเลยนะ จนกระทั่งปัจจุบัน ผลบุญนี้จะพึงมีกับฉันเพียงใด ขอเธอจงโมทนารับผลบุญเช่นเดียวกับฉันตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เอายังงี้ง่ายๆ เท่านี้เองไม่ต้องมาก

เขามาขอไม่ใช่มาหลอก อันนี้บางทีเขาอาจจะเดินมาข้างหน้ายกมือไหว้ คุณพี่ครับ ขอบุญด้วยเหอะ คุณพี่ก็เฉย ทำเป็นไม่เห็น ทำเป็นไม่ได้ยิน หรือไม่เห็นเองไม่ได้ยินเอง เราไม่เห็นใช่ไหม เราไม่ได้ยิน เขาก็จำเป็นต้องแสดงออก ทำเป็นเสียงดังบ้างอะไรบ้างนั่นสัมภเวสีแท้

ทีนี้สัมภเวสีพวกนั้นแหละ หิว ต้องการความช่วยเหลือ เขาจึงเอาไปเลี้ยงได้ไงที่ผีที่เขาเลี้ยงนะ และใช้มาเข้าคนนี่ร้ายกาจ ฉะนั้นสัมภเวสีก็มีอยู่ว่า ถ้าเป็นตัวของเขาเอง เขาดีแต่ว่าถูกเลี้ยงใช้มานี่เป็นภัยกับเรา ใช่ไหม

สำหรับอสุรกายนั่นไม่มีใครไปเลี้ยง แกไม่สู้คนแน่ เขาจึงไม่เลี้ยง ฉะนั้นอสุรกายไม่ต้องกลัว

เมื่อตอนเด็กๆ ยังไม่บวช อาตมาไปเล่นกลองยาวกับเขา ใช่ไหม ไปตามงานบวชนาคเขาก็เลี้ยงดี ทีนี้เวลาจะกลับแม่ครัวก็เยาะเย้ย แหมกับข้าวไม่พอ ขอโทษด้วย ความจริงยังเหลือเยอะใช่ไหม

ทีนี้มีงานหนึ่งไปที่เดิม ก็มีคนที่เขาไปด้วยในวงกลองยาวพอไปถึงที่เขาเสียกระแบกกระบาลนะ รู้จักไหม ที่เขาทำกระจาดวางไว้ทางสามแพร่งนะ แกก็บุหรี่ไปมวนจุดก็วาง หมากคำก็วางชวน เพื่อน ! เฮ้ยมึงไปกับกูนะ ถ้ากูลงมือกินอะไร มึงกินให้หมดเลย แล้วก็เด็ดกระจาดมานิดหนึ่ง เป็นไม้เสียบชานหมาก เรียบร้อยจริงๆ

ทีนี้แม่ครัวก็เลยบอกว่า มาถึงใหม่กับข้าวกับปลาก็โบ้ยไปบ้างใช่ไหม พอไปรับนาคกลับมาเขาแกงเต็มหม้อหมด บอก เอ้า พ่อคุณฟาดเต็มที่เมื่อกี้ไม่อิ่มตามใจชอบเลย ตามใจแกงเต็มหม้อหมด เขาเลี้ยงดีเหมือนกัน เดี๋ยวเดียวหมดทั้งที่สำรับทั้งที่ในหม้อ นี่ระวังนะแม่บ้านอย่าไปท้าเขานะ โอ้ นั่นผีมันกินไม่ใช่คนกิน นี่เรื่องจริงๆ นะ ไม่เชื่อลองดูก็ได้

พวกนั้นต้องไม่ใช่อสุรกาย หนักกว่าอสุรกาย แต่อสุรกายไปด้วย เขาชวนไม่เลือกใช่ไหม เขาชวนพวกนั้นนะ หมายความพวกที่มารับเสียกระแบกกระบาลนี่เป็นใครบ้างก็ไม่รู้ บอกมึงไปกับกูนะเพื่อน ถ้ากูกินอะไรมึงกิน กูสั่งอะไรกินให้หมด แต่มันน่าอัศจรรย์ แกงหม้อใหญ่ขนาดนี้ 3-4 หม้อ เรากินในสำรับนี่หมดในหม้อก็หมดเหมือนกัน ตอนนี้ในเมื่อกินหมดแล้วมันยังไม่อิ่มใช่ไหม มันช่วยกินด้วย เราก็จะกินต่อไม่มีกินแล้ว เสร็จ

พอรุ่งวันที่ 2 เลยบอกนี่เอาส่งคืนเสียเถอะไม่งั้นพวกเราหิวแย่ กลองยาวเล่นไม่หยุดใช่ไหม กลองยาวไม่มีเวลาหยุด เดี๋ยวคนนั้นมารำ คนนี้มารำไม่เหมือนปี่พาทย์นะ ต้องเล่นทั้งกลางวันกลางคืน อัศจรรย์เหมือนกันนะ


(จากธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ 110 เดือนเมษายน 2533 หน้า 23- 24)