เรื่องเด่น พระครูบาบุญชุ่ม เขียนจดหมายจากถ้ำถึงลูกศิษย์ ให้รักษาศีล อย่าคบคนพาล

“พระครูบาพ่อบุญชุ่ม” เขียนจดหมายจากถ้ำถึง “ลูกศิษย์” หลังปิดวาจาบำเพ็ญเพียรในถ้ำเป็นปีที่ 3 เตือนให้รักษาศีล อย่าคบคนพาล เลือกคบผู้มีปัญญาจะห่างไกลเรื่องทุกข์


เมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 23 ส.ค. 2564 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า พระมหาทองสุข สุขธัมโม ลูกศิษย์พระครูบาบุญชุ่ม ผู้ดูแลสถานปฏิบัติธรรมดอยเวียงแก้ว (พระครูบาบุญชุ่ม ญาณสังวโร อรัญวาสีภิกขุ) อ.เชียงแสน จ.เชียงราย ได้นำจดหมายของพระครูบาบุญชุ่ม ที่เข้าไปปฏิบัติเจริญธรรมกรรมฐาน ปิดวาจา บำเพ็ญเพียรในถ้ำเป็นปีที่ 3 ในประเทศเมียนมา เขียนส่งออกจากถ้ำเป็นภาษาไทใหญ่ มาแปลเป็นภาษาไทยว่า ปีธรรม 2565 พรรษา (พ.ศ. 2564) เดือน 9 ทุติยะ ขึ้น 15 ค่ำ ที่ถ้ำหลวงเมืองแก๊ด ดังนี้


เราพระครูบาพ่อบุญชุ่ม มีความสุขกายสบายใจ ฉันได้ปกติดี ไม่เป็นโรคเวทนาอะไร อยู่ด้วยสภาวธรรมเราคนเฒ่ามีอายุมากแล้ว เรื่องปฏิบัติธรรมเจริญกรรมฐานภาวนาวิปัสสนาอันปฏิบัติตามมหาสติปัฏฐาน 4 เป็นอันดีขึ้นมา รู้แจ้งมาแท้แล เอาสติพิจารณาตามลมหายใจเข้าออก มีสติพิจารณาถึงกายใจรูปนาม ขณะยืน เดิน นั่ง นอน มีสติรู้ทันทุกอย่าง เห็นถึงสังขารธรรมเกิดดับอยู่ทั้งวันทั้งคืน เป็นขณิกมรณะสังขาร ธรรมเกิดขึ้น เห็นถึงสภาวรูปธาตุ นามธาตุ ปรมัตถสัจธรรมอยู่ทุกเวลา เป็นสภาวะทุกข์เท่านั้น


เอาศีลเป็นยารักษาความโกรธ มีใจเมตตา เอาภาวนาสมถะวิปัสสนา เป็นยารักษาความหลง อวิชชานั้นแล ถ้ามีใจสนองต่อความโลภ โกรธ หลง จึงมีเรื่องทุกข์มาก ห่างไกลทางสงบเย็น พระนิพพานแท้แล ถ้าเรามีใจห่างไกลจากความโลภ โกรธ หลง ตัณหา มานะ ทิฐิ อวิชชา ต่อพระนิพพาน ให้รู้จักอยู่รู้จักกินด้วยศีลธรรม จะได้พบทางสงบเย็นพ้นจากภัยทุกข์เข็ญ

อันว่าวันเวลาผ่านพ้นไปมันเร็วยิ่งนักเหมือนดั่งสายฟ้า เหมือนดั่งสายน้ำคงไหลลงไป ไม่หวนคืนมา อันว่าอายุสังขารเรานี้ ก็แก่เฒ่าไปทุกๆ วัน ทุกลมหายใจเข้าออก รูปนามสังขารธรรมนี้ไม่เที่ยงแท้ นำไปสู่ทางดับทางตายสูญหายไปเท่านั้น ควรสังเวชธรรม โลกมนุษย์นี้น่ากลัว น่าเบื่อหน่าย อันที่ใสสะอาดไม่เห็นมีที่ไหนในโลกนี้ นับตั้งแต่วันเกิดจนถึงวันตายก็เป็นทุกข์เท่านั้น ในโลกนี้วันเวลามีคุณค่า อย่าปล่อยให้ผ่านพ้นไป วันตายก็ใกล้มารอเราอยู่ทุกที อย่าประมาทหลงลืมตัว น่ากลัวภัยมรณะเรื่องทุกข์ในสังสารวัฏอันหาที่สิ้นสุดไม่ได้ ควรรีบสร้างบารมีคุณงามความดีเรื่องทาน ศีล ภาวนา แสวงหาสัจธรรม หาทางสงบเย็นนิพพานเถิด อย่าคบกับคนพาล เลือกคบบัณฑิตผู้มีปัญญาได้สงบเย็นใจห่างไกลเรื่องทุกข์แท้แล ให้ละทิ้งเรื่องบาปอกุศลสร้างกุศล คุณงามความดีชำระใจให้ขาวใสสะอาด ทุกวันเวลา


ถ้าหากมีศีลธรรม จะไม่ได้พบเรื่องทุกข์เข็ญแท้แล ไม่รู้จักที่ไม่รู้จักทาง ไม่รู้จักที่ไว้ที่วางอนาคตไม่ราบรื่น ห่างไกลพระนิพพาน ถ้ารู้จักที่รู้จักทาง รู้จักที่ไว้ที่วางอนาคตราบรื่นใกล้ต่อพระนิพพาน พระนิพพานนี้ใกล้มาถ้าเรารู้จักไว้วางใจ เอาทานตั้งเป็นเสา เอาศีลเสื่อกั้นฝามุงด้วยภาวนา นิพพานอันประเสริฐเรือนคำ คนไม่รู้ตามทันนำเอาทุกข์ในสังสารวัฏสืบยาว คนมีญาณรู้นำเอาทุกข์ในสังสารวัฏให้ขาดหายไป ถ้าไม่รู้เป็นเข็ญ ถ้ามีสติญาณรู้ได้สงบร่มเย็น อันดีอันชั่วอยู่ที่ใจ อันใสสะอาด มีที่รู้ มีที่สติปัญญานั้นแล

ทานดีเพราะใจ ศีลใสเพราะมีสติ สมาธิมั่นคงเพราะละทิ้งตัณหากิเลสนั้นแล คุณค่าของคนมีที่การสร้างคุณงามความดี คุณค่าของผีเทวดามีที่ใจดีมีเมตตา คุณค่าของพุทธศาสนามีที่เราปฏิบัติตามธรรมะ มีที่เราสมัครสามัคคีพร้อมเพรียงกัน เมืองดีเพราะขุนมีเมตตามีสัจจะนั้นแล ทำอะไรไม่เสร็จ ย่อมนำทุกข์มาชั่วชีวิต อันผู้ปฏิบัติตามธรรมะ อยู่กินตามธรรมะได้พบทางสงบร่มเย็นนิพพาน

ขอปรารถนาเป็นเจ้าเรือสำเภาทองนำเอาสรรพสัตว์ข้ามพ้นยังภัยทุกข์ในสังสารวัฏ ขอให้เป็นปัจจัยหนุนส่งถึงสัพพัญญุตญาณ ปัจจุบันเราพระครูบาพ่อเป็นคนเฒ่าแก่มาเรื่อยๆ ความแก่มาถึงผมก็หงอกเต็มหัว ร่างกายก็เหี่ยวแห้งไปเรื่อยๆ ฟันก็ผุพังไปเรื่อยๆ ตาก็มัวเป็นครั้งคราว เป็นธรรมดาเรื่องเฒ่าแก่สรรพสัตว์เกิดมาในโลกนี้ มีเรื่องทุกข์นี้เหมือนกันเท่านั้น อีกปีกว่าก็จะครบอายุ 60 ปีแล้ว จะอยู่ไปได้อีกกี่ปีก็ไม่รู้ได้เอาสภาวธรรมกุศล

อันว่าใจเมตตากรุณาธรรมะนี้ไม่เคยลดหย่อนลงเลย หาที่สุดไม่ได้เหมือนดั่งท้องฟ้าอากาศนั้นแล เราจะอยู่ก็ดีตายก็ดี ไม่มีเรื่องทุกข์เข็ญใจอะไรให้ได้เห็นสัจธรรมนี้ดีแท้แล อันว่าที่พึ่งอาศัยเราในโลกนี้อันจะเสมือนดังธรรมะนี้ไม่มีอีกแล้ว ขออธิษฐานให้อยู่ดีมีสุขเจริญรุ่งเรืองตราบถึงพระนิพพาน.

​

ขอขอบคุณที่มา
https://www.thairath.co.th/news/local/2174550