เรื่องเด่น นึกถึงศพ

นึกถึงศพ​

แล้วก็นึกถึงศพใครคนใดคนหนึ่งที่เราเคยเห็น ว่าเขาคนนั้นในสมัยก่อนก็มีชีวิต เช่นเดียวกับเรา บางคนก็เคยคบหาสมาคมกันพูดจาปราศัยกัน แต่เวลานี้เขามีจิตออกจากร่าง หรือวิญญาณออกจากร่าง เพราะร่างกายมีสภาพไม่รู้เรื่องอะไรทั้งหมด

ขณะที่เขามีชีวิตอยู่ คนนั้นก็บอกว่าเป็นลูก คนนี้ก็บอกว่าเป็นหลาน คนนั้นก็เป็นพี่ คนนี้ก็เป็นน้อง คนนั้นก็เป็นเพื่อนทุกคนต่างมีการคบหาสมาคมซึ่งกันและกัน

แต่ว่าพอจิตออกจากร่างหน่อยเดียวทุกคนไม่อยากรู้จัก มองก็ไม่อยากจะมองจับก็ไม่อยากจะจับ เพราะอะไร เพราะร่างกายไร้วิญญาณ (จิต) แล้วก็มีสภาพเลวกว่าท่อนไม้ที่เขาไม่ต้องการ เพราะท่อนไม้ไม่เน่า แต่ร่างกายเน่า เป็นสภาวะที่ทุกคนไม่ต้องการ

ในเมื่อร่างกายมีสภาพแบบนี้ ร่างกายก็ไม่มีประโยชน์สำหรับเรา มันเกิดมาเบื้องต้นเต็มไปด้วยทุกข์ฉันใด กว่าจะตายก็เต็มไปด้วยความทุกข์
หลวงพ่อพระราชพรหมยาน

_______________
จากหนังสือ ธัมมวิโมกข์ ปีที่ ๓๒
ฉบับที่ ๓๖๕ หน้า ๕๗
คัดลอกโดย คณะบุญสุประวีณ์