czbz

PM ชื่อ กะที่อยู่มา จะส่งหนังสือ ไปให้..งัย

คือประมาณว่ากิเลส(เชื้อโรค) ในใจพี่มันรู้ยา(ธรรมะ)หลายขนานแล้ว มันเลยใช้ยาตัวเดิม(ข้อธรรมข้อไหนๆ)มารักษาได้ยากแล้ว 555+

โห้ หลายเรื่องอ่ะครับพี่ จำเรื่องๆหลักได้ 3-4 เรื่องเองครับพี่ แหะๆๆ -.-

ลืมอะไรมั้ย ? ที่พี่บอกเมื่อวาน

หมายถึงอะไรหรอครับพี่ เชื้อโรคดื้อยา -*-??

ถ้าเปรียบเหมือนเชื้อโรค ก็ประมาณว่าดื้อยา แบบว่าเชื้อมันกลายพันธ์ไปแล้ว

โห้ พี่ได้ถึงระดับนี้แล้ว ขั้นพรหมแล้วครับพี่ไม่ใช่ขั้นเทพ

อืม...ไปไวนะ สงสัยเป็นเป็นพวกศรัทธาจริต....พวกนี้ดีหน่อย กิเลสน้อย ปฏิบัติก้าวหน้าได้ไว แต่พี่นี่ สงสัยเรียนมาก รู้มาก ควารู้มากเลยฝั่นเฝือ....555+

นั่งไม่ถึง2วินาที ขนลุกแล้วครับต่างกับ1เดือนที่แล้วมาก แบบไม่มีไรเกิดขึ้นเลย

อืมจะว่ามันก็พัฒนาขึ้นเป็นลำดับนะครับ ฮาๆๆ แอบให้กำลังใจตัวเอง

สวดมนต์ไม่ต้องสวดมากสวดนาน บางคนสวดมากสวดนาน ก็เมื่อย เวลาปฏิบัติสมาธิเลยน้อย สวดเอาเท่าที่เราศรัทธา พอแค่ให้ใจสงบเป็นเบื้องต้นพอ...

แต่เดี้ยวนี้ แค่กราบพระ ก็ขนลุกแล้วครับ เหมือกับว่า จิตเริ่มเติบโต เหมือนต้นไม้ที่กำลังเติบโตน่ะครับพี่

ครับ -.- แต่ผมว่าที่ผมทำมาทั้งหมดมันมีการพัฒนานะครับ ผมนึกย้อนกลับไปเมื่อ1เดือนก่อน ไม่มีวี้แววของ ปิติขนลุกเลยครับ

ม่ายช่าย ทั้งปริยัติ และปฏิบัติ ไปพร้อมกัน อุปมาเหมือนเล่นต่อจิกซอว์แต่ไม่มีภาพตัวอย่างให้ดู แค่นั้นเอง (ยากหน่อยนะ 55+)

5555+ แต่ก่อนเอาลังครับ แต่เดี๋ยวนี้ เอาสวดอุ่นเครื่องอย่างที่พี่บอกอ่ะครับ หวังผลปฎิบัติมากกว่า

แล้วบิวละ ? สวดเอาขลังกะเค้าด้วย อ่ะป่าว? 555+

-*- ครับ ปริยัติ แล้วค่อย ปฎิบัติ

คือ เรียนรู้พระธรรมคำสอนได้มาก จำเก่ง รู้ไปหมดทุกข้อธรรม แต่ว่าทำตามไม่ได้สักอย่าง
เรียนมาก รู้มาก พอจะลงมือทำจริงๆก้ไม่ได้เรื่อง....ประมาณนี้

มีคำพูดที่เพื่อนพี่เป็นมหาเปรียญ ๔ ประโยคบอกว่า "รู้ธรรม แต่ไม่รู้ทำ"

ครับผม เราต้องแยกแยะ แยกเยอะ จริงๆ ฮาๆๆ

ถูก....ถ้าสวดด้วยความศรัทธา จึงควรสวดมนต์แปลได้ จะดีมาก
เพราะส่วนใหญ่เลยสวดเอาขลังกัน
เรื่องบางอย่างชาวพุทธก็เข้าใจผิดๆมานานนะ อย่างเรื่องนี้เป็นต้น ต้องแยกแยะจุดประสงค์