น้องเอฟมีบ้าน พี่ติงก็ดีใจด้วย... เพราะว่าบ้าน เป็นที่ที่เราอยู่แล้ว มีความรู้สึกว่าเป็นสุข อบอุ่น และปลอดภัย
พี่ติง ชอบอากาศหนาวที่สกลนคร มากกว่าเลิงนกทา เพราะที่นี่จะลม ทำให้พี่ปวดหัว ต้องใส่หมวกไหมพรม แต่ที่สกลนคร จะเป็นแบบหนาวหมอก สมัยเด็กๆ พี่ติงผิงไฟจนขาแตกเลยละ...^^... ที่เลิงนกทา ต้องอยู่ในบ้าน ก็จะไม่หนาว
ก่อนกลับ เห็นหลวงพี่เบนซ์เดินตัวปลิวมาที่หอฉัน(มาทางโรงปานะ) ...พี่ติง ก็คิดถึงโยมพ่อ โยมแม่ของท่าน และนึกอนุโมทนาด้วย คิดอยู่ว่า ท่านจะเดินไปบิณฑบาตหรือเปล่า ใจคิดเกรงท่านจะเหนื่อยเพราะไม่ได้ฉันภัตตาหารมาหลายวัน (หากนั่งรถไป คงดีกว่าเนาะ)
ช่วงนี้ข้างบนภูสูงคงจะหนาวเพราะฝนตกชุก เป็นห่วงหลวงพี่เบนซ์จังเลยครับ ท่านเคยแต่มีเครื่องป้องกันความหนาว ตอนนี้ก็ยังมาเข้าเพียรในเวลาดังกล่าว ภายภาคหน้าท่านต้องเป็นกำลังหลักของตระกูลแน่นอนเลยเนอะครับ ^_^
เดี๋ยววันเดินทางถ้าเอฟหาส้มเขียวหวานได้ก็จะเตรียมไปด้วยนะครับ วันที่สิบพบกันนะครับพี่ติง ตอนนี้บ้านเอฟมีหลังคาแล้วกำลังจะเทคานครับ บ้านเสร็จก็หน้าหนาวพอดี เอฟชอบหน้าหนาวที่สุด (กำหนดรู้ว่าชอบอากาศหนาวด้วยใช่มั้ยครับ) ^_^
ตื่นเต้นจังที่จะได้รอรับพระอาจารย์ในวันออกเพียรน่ะครับ จะได้ใส่บาตรพระอาจารย์ด้วยถือเป็นบุญของเอฟยิ่งนัก ^_^
พวกป้า ๆ ดีใจล่วงหน้าไม่ทราบว่าพอเห็นรูปแล้วจะดีใจยิ่งขึ้นหรือเปลี่ยนอารมณ์เป็นเสียใจเนอะครับ ฮี่ ๆ ^_^
สวัสดีคร๊าบบ..พี่ติง ^_^ พี่ติงลงมาจากภูสูงแล้วเนอะครับ พระท่านผอมลงอย่างเห็นได้ชัดเลยเหรอครับ ทุกองค์ท่านมีความมุ่งมั่นมาก เอฟคิดถึงพวกท่านจัง
จริงๆ พระอาจารย์ออกเพียรก็ไม่มีอะไรนะคะ ไม่มีงาน หรือมีภาระที่ต้องเตรียมอะไร แค่ว่า เราไปถวายขันหมากเบ็ง ในวันที่ท่านออกเพียร แล้วรุ่งเช้าก็ตักบาตร ท่านจะบิณฑบาตค่ะ
พี่จะหาว่านหอม สำหรับทำน้ำสรงถวายพระอาจารย์ หามะนาวเพื่อทำโอสถถวาย แต่ส้มเขียวหวาน(ทำน้ำส้มคั้น ดูทั่วตลาดไม่มีเลย)
