เรื่องเด่น แชร์เล่าเรื่องหลวงปู่มีชัย กามฉินโธประสบการณ์ในสามจังหวัดชายแดนใต้ครับ

ก่อนที่จะเขียนถึงเรื่องหลวงปู่วันนี้ต้องขอกราบขอบพระคุณ คุณชิงที่ได้กรุณาได้อ่านเพสของผมแล้วมีแรงศรัทธาอันแรงกล้าอุตสาห์นั่งรถประจำทางจากสระแก้วมาหาผมที่สุราษฏธานี ด้วยใจอันเต็มร้อยมาก่อนผมก็ตามระเบียนเมื่อมีศรัทธาผมก็ไม่ขัดได้มอบของดีให้จากที่ผมเอามากับมือหลวงปู่เลย เมื่อปี49 ซึ่งมีอยู่น้อยมากแต่ท่านก็ยังอุตสาห์มาหาผมนะท่านจะสอบผู้พิพากษามาเอาปากกาผมก็ให้ครับ ผมมีไม่มากขอบคุณนะที่ศรัทธาหลวงปู่มีชัยอันเป็นที่มาของความมหัศจรรย์ที่ผมได้รับมานานพอสมควรแกการครอบครองวัตถุมงคลของท่านที่ทำกับมือ ครับขอขอบคุณมากครับและได้เดินทางสู่สระแก้วโดยปลอดภัยนะครับ สาธุขอให้หลวงปู่คุ้มครองท่านด้วย

 

พวงเพชรของหลวงปู่ และ ของดีหลวงปู่ มีอันเดียว

 

วัดหิมพานคีรี อยู่ในเมืองปีนังใช่ไหมครับคุณประกิจตั้งใจว่าจะแวะไปกราบท่านครับ

 

"จะมีสิ่งใหญ่มาลง"
โกไข่แห่งพังงา เล่าว่าแกมีที่ดินอยู่แห่งหนึ่งอยู่ในสวนยางห่างไกลความเจริญ คืออยู่ลึกห่างไกลถนน แกนิมนต์หลวงปู่มาดูแล้วท่านก็พูดว่า อย่าขายใครนะอีกหน่อยจะมีสิ่งใหญ่มาลง อะไรกันหลวงปู่ที่ในสวนเมื่อไหร่จะเจริญขายดีกว่า แต่ป้ามาลีก็ห้ามเอาไว้เหลือหลวงปู่เถอะ อนิจจา 3 ปีให้หลังที่ที่เป็นสวนดังกล่าวได้มี อบต มาสร้างสำนักงานแล้วโกไข่ก็สร้างบ้านอยู่ในที่แห่งนั้นเอง หลวงปู่รู้ล่วงหน้าตั้ง 3 ปีแนะ

 

"พระพุทธรูปหดได้"
ที่ศาลาบนเขาที่ปีนังช่างได้ทำศาลาเอาไว้คอยที่หลวงปู่จะเอาพระพุทธรูปทองเหลืองมาประดิษฐ์ฐานให้ชาวมาเลย์บูชา ปรากฏว่านิมนต์ท่านเข้าไปศาลาไม่ได้เนื่องจากท่านองค์ใหญ่กว่าประตูมาก ทำไงเอียงก็แล้ว ตะแคงก็แล้วจนพรบค่ำพอหลวงปู่ขึ้นเขามา เอ้าทำไมไม่นิมนต์ท่านในศาลาละช่างบอกว่าพยายามแล้วเข้าไม่ได้ ท่านก็บอกว่าไหนลองอีกทีซิ ครานี้ปรากฏว่าเข้าได้พอดีเหมือนท่านหดพระองค์ได้แปลกมากซึ่งก่อนหลวงปู่มาก็ทำแบบเดียวกันแต่ทำไม่ได้ หลวงปู่คงอธิฐานให้ท่านเข้าประตูได้สบายนี่เอง สาธุ สาธุ สาธุ

 

ท่านไม่ได้อยู่ที่นั้นแล้วครับ

 

ท่านอยู่ที่ใดครับปัจจุบันผมปราถนาจะกราบและทำบุญกับท่านอย่างมากครับ

 

ขอเรียนท่านตรงๆผมไม่ทราบเลยต้องรอการติดต่อของหลวงปู่เองครับว่าท่านจะให้พบเมื่อไหร่ บางทีก็5-6เดือน บางทีก็1-2ปีครับ ท่านมักอยู่ในป่านะป่าลึกเสียด้วยท่านหลบผู้คนไม่ให้เเจอท่านครับ ผมบอกไปท่านก็น่าจะไม่ไปนะ เมื่อปีประมาณ 2555 ท่านเข้านิโรธสมาบัติใจกลางป่าลึกในหุบเขาที่อินโดนิเซียครับ การเข้าครั้งนั้นท่านเข้าป่าลึก 5วัน แล้วออกจากป่า เข้าไปอีก 5 วันแล้วออกจากป่า เข้าไปอีก 5 วันทำอย่างนี้อยู่ 3ครั้งรวม 15วัน จนท่านอาพาธนะครับ ผมก็เฝ้ารอเหมือนคุณเหมือนกันนี่ก็ 1ปีแล้วไม่เจอท่านเลยนี่ขนาดศิษย์เอกนะเนี่ย

 

ผมจะเล่าให้ฟังบางตอน ขณะที่ผมทราบว่าหลวงปู่ได้ไปดูงานการดูแล คนชราที่บ้านพักคนชราที่ภูเก็ต ท่านต้องเดินทางผ่านที่หาดใหญ่เพื่อพักและฉันจังหันที่นั้น ได้รู้ข่าวแค่ชั่วโมงเดียว เมื่อรู้เช่นผมกับลูงโหน่งได้ช่วยกันขับรถวิ่งไปเพื่อไปดักพบท่านให้ได้ใช้เวลาจากภูเก็ต ไปหาดใหญ่ ประมาณ 6 ชั่วโมงไม่ได้นอนเลยถึงหาดใหญ่ได้รับการติดต่อว่าท่านฉันอาหารที่บ้าน ทันตแพทย์ท่านหนึ่ง พอเจอกัน ก็ทักผมทันทีว่านี่หรือผู้กองที่หลวงปู่พูดถึงบ่อยๆอยากพบมานานแล้วดีนะวันนี้ได้พบกัน พอรอท่านฉันจังหันเสร็จก็ไปกราบท่านได้ทำบุญและส่งท่านเข้าสู่มาเลย์และต่อไปที่อินโดนิเซีย มา 6 ชั่วโมง พบท่านได้แค่ 1 ชั่วโมง อีก6 ชั่วโมงเดินทางกลับคิดดู พลาดไม่ได้เลยถ้าพลาดไม่รู้จะได้พบท่านอีกเมื่อไหร่เพราะท่านอยู่แต่ในป่าไม่อยู่เป็นที่ครับผู้อ่านที่เคารพ

 

วันนี้มีเวลาจึงเลยเปิดกรุให้ดูว่ามีอะไรบ้าง ผมมีเท่าาที่เห็นครับ
ผ้ายันต์มหาจินดามนต์ ตระกรุด แป้ง สีผึ้ง

 

ถุงเรียกทรัพย์ยุคแรก ลูกแก้วสารพัดนึก พระสมเด็จโตที่มีคนมาให้เสก

 

สายสะเอว โมบายรูปหลวงปู่ สายสะเอวเหรียญสตางค์รู

 

ล๊อกเก๊ตหลวงปู่รุ่น2 ตระกรุดหลวงปู่ ไพรีพินาศกันปืนหลวงปู่

 

มีดโกนหลวงปู่

 

ไซคู่หลวงปู

 

ผ้ายันต์หลวงปู่แบบไวนิล

 

ปฏิทินหลวงปู่

 

ผมรบกวนเรียนถามผู้กองครับว่าลูกแก้ว(ออกโทนสีดำ)แบบที่ผมมีเค้าเรียกว่าลูกแก้วอะไรครับ ได้ถามญาติที่เป็นตำรวจทางสามชายแดนใต้ที่ให้มาบอกว่าได้รับแจกมานานแล้ว ผ้ายันต์กับลูกแก้วอยู่ในถุงเดียวกันตั้งแต่แรกที่ได้รับมา ซึ่งผมเพิ่งแกะถุงออกเพื่อนำมาถ่ายรูป ส่วนพระรูปไข่ไม่ได้รวมอยู่ในถุงครับ ขอรบกวนด้วยนะครับ..

 

แป้งมหาเมตาใครเห็นใครรัก ทาแล้วเป็นหนุ่มเป็นสาว ถุงนางกวักเรียกทรัพย์ ธูปบนบานหาหลวงปู่

 

ครับน่าจะเป็นลูกศิษย์ท่านหนึ่งหลวงปู่ทำแจกนะ ผ้ายันต์มหาจินดามนต์ ลูกแก้วสารพัดนึกครับ เหรียญเหิรฟ้าครับ