บทความที่เกี่ยวกับ "พญานาค" น่าสนใจมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะ ลินจัดส่งให้แล้วนะคะ สิ่งที่ทำดีมากเลยค่ะขอร่วมอนุโมทนาบุญด้วยค่ะ ขอให้บุญรักษาคุณพระคุ้มครองค่ะ

 

สวัสดีค่ะ พี่นวล ขอบคุณนะคะที่แวะมาลงภาพบายศรีให้ชมค่ะ งดงามมากเลยนะคะ คิดถึงพี่นวลเสมอ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
ปล.ใกล้วันคณิตคิดบนกระดาษแล้ว ในขันน้ำมนต์มีเลขไหมค่ะ หุๆๆๆๆ

 

สวัสดีค่ะน้องลิน วันนั้นไม่ได้ดูเลยค่ะในขันน้ำมนต์ เพราะต้องตั้งใจรับยันต์เกราะเพชรให้เต็มที่
ไปทำงานจะได้ไม่โดนเจ้านายยันค่ะ ช่วงนี้สรุปงานที่ผ่านมาด้วยค่ะ
แต่วันที่ไปรับยันต์นะคะ ข้างๆ ร้องกรี๊ดกันเป็นช่วงๆเลยค่ะ

น้องลินได้เลขคณิต pm บอกด้วยนะคะ ช่วงนี้พี่กำลังดวงขึ้นค่ะ ตอนนี้เต็มเลยแพ้ยุง รักษาสุขภาพด้วยค่ะ


พอเสร็จพิธีช่วงแรก พักยก ได้แวะไปดูเห็นขวานสวยมากเลยถ่ายมาให้ชมค่ะ
เป็นขวานมีลายพญานาคด้วย

<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=3 width="100%"><TBODY><TR><TD colSpan=2><TABLE border=0 cellSpacing=1 cellPadding=3 width=450 bgColor=#999999 align=center><TBODY><TR><TD bgColor=#ffffff height=100 vAlign=top cellpadding="3">อลังการ....งานศิลป์

</TD></TR></TBODY></TABLE>

​

</TD></TR><TR><TD colSpan=2>

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>


ขอบคุณภาพจากลิงค์
_______​

 

สวัสดีค่ะ พี่นวล อนุโมทนาบุญด้วยนะคะ( น้องก็แซวๆไปแบบคนคุ้นเคยหุๆๆ ) ขอให้พี่นวลหายแพ้ยุงไวโดยเร็วไวนะคะ ขวานงดงามมากๆเลยค่ะ มีพญานาคแบบนี้ ชอบหลายๆค่ะ(ping-love

 

สวัสดีค่ะน้องลิน:d
นำภาพถ่ายบายศรี สวยงามมาให้ชมค่ะ
เมื่อปลายปีที่แล้วไปเรียนทำบายศรี
ภาพพญานาคที่ บ้านที่ทำบายศรี ลองตั้งกล้องมุมเดียวกัน แต่พอถ่ายออกมา
ถ่ายไปเกือบ10 กว่าภาพแต่ติดเพียง 2 ภาพ

 

สวัสดีค่ะ พี่นวล
ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่นำภาพอันเป็นสิริมงคล มาให้ชมกันค่ะ งดงามมากค่ะ สาธุ

 

ผ้ายันต์ พระพุทธสีติกะนาคาราช ของท่าน อาจารย์ วิทยา ลินได้แจกไปจนจะหมดแล้ว ดีใจที่ได้ส่งไปให้ พี่น้องชาวไทยคนไกลบ้าน ที่เยอรมัน และ อาเมริกา ส่วนในประเทศ ก้ได้กระจายแจก ทุกๆภาคเลยค่ะ ขออนุโมทนาบุญกับท่าน อาจารย์ วิทยา อีกครั้งนะคะ

 

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาติดตามอ่านนะคะ แวะมาพูดคุยหรือลงภาพสวยๆ บ้างก็ได้นะคะ ขอบคุณค่ะ

 

ญาท่านดีโลดกับพญานาค

หลวงปู่สังข์ ฐิตธมโม วัดบ้านท่าช้างใหญ่ จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันอายุ 97 ปี (ปัจจุบันมรณภาพแล้ว: Admin) เป็นอีกผู้หนึ่งที่ได้พบเห็นพญานาค โดยพบเห็นขณะเป็นสามเณรอยู่กับหลวงปู่ดีโลด (พระครูวิโรจน์รัตโนบล) วัดทุ่งศรีเมือง

ท่านเล่าว่า

“สมัยปู่เป็นเณรอยุ่กับ คุณอาจารย์พ่อถ่าน (พ่อท่าน) ดีโลดท่านถามอาตมาครั้งหนึ่งว่า เรณเชื่อว่าพญานาคมีจริงไหม ตอบท่านว่าเชื่อขอรับ ท่านถามอีกว่า เคยเห็นไหม ตอบท่านว่าไม่เคยเห็น ท่านถามต่อไปว่าอยากเห็นไหม ตอบท่านว่าอยาก ต่อมาได้ไปทำงานอยู่กับท่านข้างสระน้ำในวัดทุ่งฯ (สระที่มีสิมโบราณกลางน้ำ ซึ่งทุกวันนี้กรมศิลปากรขึ้นทะเบียนอนุรักษ์ไว้แล้ว) กำลังเพลิน ๆ ท่านก็เรียกให้ดูอะไรที่กลางสระ ปู่เองยังเป็นเณรน้อยตกใจกลัวจนแทบจะคุมสติไม่อยู่ ดีแต่ว่าคุณอาจารย์ท่านปลอบเอาไว้ว่าอย่ากลัวให้ดูเฉย ๆ ท่านพญานาคไม่ทำอะไรหรอก ที่ปู่ได้เห็นนั้นเป็นงูขนาดใหญ่ หงอนแดง ลำตัวเขียว ตาแดง ชูคออยู่กลางน้ำ ท่าทางไม่ดุร้ายอะไร ดู ๆ ไปเหมือนจะมาแสดงสักการะคุณอาจารย์ พักใหญ่ ๆ ก็มุดน้ำหายไป”

หลวง ปู่ดีโลด หรือพระครูวิโรจน์รัตโนบล วัดทุ่งศรีเมือง อุบลราชธานี ท่านนี้มีความเกี่ยวข้องกับเหล่าพญานาคหลายวาระ ซึ่งจะเล่าให้ฟังสักเรื่องหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยท่านยังมีชีวิตอยู่ คือ เกิดขึ้นที่ปากเซ ซึ่งไหลตกแม่น้ำมูล (เซ ก็คือ ห้วย) ปัจจุบันนี้เป็นวัดดอนลังกา อยู่ในเขตอำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

เรื่องนี้พ่อถ่านมายเป็นผู้เป็นเล่าให้ฟังในสมัยที่ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดดอนลังกาจนมรณภาพไปเมื่องประมาณปี พ.ศ. 2541-2542

ท่าน เล่าว่า สมัยนั้นท่านเป็นสามเณรอยู่กับหลวงปู่ดีโลดที่วัดทุ่งฯ ชาวบ้านดอนลังกาพากันมานิมนต์หลวงปู่โลดดีโลดให้ไปแก้อาถรรพณ์ที่ปากเซนั้น เพราะว่าชาวบ้านเขากลัวด้วยมีคนตายกันมาก คือใครหลงพายเรือเข้าไปบริเวณเวิ้งน้ำตรงปากเซ มักจะประสบเหตุมีลมพัดหมุนขึ้นมาจากใต้น้ำ และดูดเอาเรือจมลง คนก็หายลงไปในน้ำถึงขนาดหาศพไม่เจอ บริเวณนี้มักจะมีเสียงฆ้องกล้องมโหรีดังขึ้นเสมอทุกวันพระ จนชาวบ้านยุคหลังไม่กล้าเข้าไปหาปลาบริเวรนั้น เดือดร้อนถึงกับมาขอพึ่งหลวงปู่ดีโลดช่วยแก้

พ่อถ่านมายเล่าต่อ ไปว่า ได้ติดตามท่านมาทำพิธีที่นั่นด้วย เห็นท่านเอาเรือออกไปกลางเวิ้งน้ำปากเซ ทิ้งก้อนหินลงปในน้ำ 3 ก้อน แล้วเอาเรือกลับเข้าฝั่ง ต่อมาสถานที่นั้นก็สงปลอดภัย

ภายหลัง หลวงปู่ดีโลดได้สั่งพ่อถ่านมายเอาไว้ว่า เหล่าพญานาคที่นั่นอาศัยบริเวณนั้นเป็นทางขึ้นลง เมื่อเราไปขอเขาให้เว้นชีวิตผู้คน เขาก็ขอให้เราสร้างอนุสรรืสถานสักอย่างหนึ่งตรงปากทางขึ้นลง ซึ่งอยู่บนฝั่งปากเซนั้น (ท่านบอกตำแหน่งไว้ด้วย) แต่ท่านจะไม่สร้าง ต่อไปภายหน้าจะมีผู้มาสร้างให้เอง ถึงเวลานั้นจะรู้ว่าเป็นใคร

หลวงปู่ดีโลดสั่งพ่อถ่านมายเอาไว้เหมือนว่าจะรู้พ่อถ่านมายจะได้มาเป็นเจ้าอาวาสอยู่ตรงนี้ในอนาคต

ปัจจุบัน อนุสรณ์สถานนี้ได้สร้างสำเร็จแล้วเมื่อประมาณปี 2529 โดยท่านเดชโอภาส ซึ่งพ่อถ่านมายบอกว่า ท่านผุ้นี้เป็นเชื้อสายพญานาค และท่านผู้นี้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับหลวงปู่คำพันธ์ โฆสปัญโญ วัดธาตุมหาชัย และมีเรื่องราวพิสดารจนยากลำบากที่จะเขียนถึง

(ขอบคุณบทความเวป คุณ อำพล เจน &nbsp

 

หลวง ปู่ดีโลด หรือพระครูวิโรจน์รัตโนบล วัดทุ่งศรีเมือง อุบลราชธานี ท่านนี้มีความเกี่ยวข้องกับเหล่าพญานาคหลายวาระ ซึ่งจะเล่าให้ฟังสักเรื่องหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นในสมัยท่านยังมีชีวิตอยู่ คือ เกิดขึ้นที่ปากเซ ซึ่งไหลตกแม่น้ำมูล (เซ ก็คือ ห้วย) ปัจจุบันนี้เป็นวัดดอนลังกา อยู่ในเขตอำเภอตาลสุม จังหวัดอุบลราชธานี

อ่านถึงตรง ถึงรู้ว่า "ปากเซ" ที่กล่าวกันอยู่หมู่บ้านที่ติดกับที่บ้านแม่ลินอยู่เลยค่ะ ที่ตรงนี้มีเรื่องเล่ามากมาย น้ำบริเวณนี้ก็ไหลค่อนข้างน่ากลัว ตรงกลางลำน้ำจะมีเกาะเล็กๆที่ต้องขึ้นไปทำพิธีไห้วเจ้าพ่อปากเซทุกปีค่ะ เมื่อชาวบ้านเดือร้อนหรือมีเรื่องอยากจะให้ท่านช่วย ก็จะมีคนในหมู่บ้านเป็นคนทรงร่างเจ้าพ่อปากเซ หมู่บ้านนี้และหมู่บ้านใกล้เคียงให้ความนับถือท่านมากค่ะ

 

ไปวิหารแดงโลกอุดร ที่พิมาย...
ถ่ายภาพมาให้ชมค่ะ...น้องลิน

 

ส่วนภาพบายศรีที่ทำจากใบตอง
คงความงดงามค่ะ...

 

อยากบอกว่าผ้ายันต์ที่ผมได้เกิดเหตุอัศจรรย์แล้วครับ งูเห่าตัวเท่าเเขนเข้าบ้านแต่ไม่ทำอะไรเหมือนจะไปหาอะไรสักอย่าง ยายกับน้าที่บ้านเจอมาครับ เพราะปกติงูไม่เคยเข้าบ้านแต่วันนี้มีงูเข้าบ้าน

ส่วนพี่สาวที่อยู้ด้วยกันฝันว่ามีงูใหญ่มาอยู่หน้าบ้านครับ โดยผมมาเฉลยวันหลังแล้วว่าผมได้รับผ้ายันต์มา พี่สาวเลยบอกว่าตั้งแต่วันที่ได้รับซองจดหมายรู้สึกหวิวๆ ที่ซอง โดยเธอก็เอะใจว่าปกติถ้าในซองมีพระเครื่องหรืออะไรที่เกี่ยวข้องแต่ก็ไม่ได้เอะใจว่าในซองที่พี่ส่งมามีอะไีร

 

สวัสดีค่ะพี่นวล วันนี้จัดชุดใหญ่มาให้น้องชมเลยนะคะ ขอบคุณมากๆเลยค่ะ มีแต่องค์งามๆทั้งนั้นเลยชอบมากๆค่ะ ขอบคุณคมากๆนะคะ
ปล. ฝนมาอีกแล้วจ้า ระวังและรักษาสุขภาพด้วยนะคะ

 

สวัสดีค่ะ พออ่านทีแรกก็ตกใจเลยค่ะ ดีนะคะที่ไม่มีใครเป็นอะไร ขอให้เขาผ่านมารับรู้แล้วก็ไปดีแล้วค่ะ บุญรักษาคุณพระคุ้มครองจริงๆค่ะ ขอให้บารมีองค์ปู่พญานาคคุ้มครองให้ปลอดภัยเสมอนะคะ

 

ตำนานรักโศกเศร้า ของคนกับพญานาค เรื่องเล่าขานประจำบึงโขงหลง จังหวัดบึงกาฬ
สมัย ก่อน บริเวณที่เป็นตัวบึงโขงหลงนั้นไม่ได้เป็นพื้นน้ำ แต่เป็นพื้นดินที่ตั้งเมือง ชื่อว่ารัตพานคร มีผู้ปกครองนคร คือพระอือลือราชา มีมเหสีชื่อนางแก้วกัลยา มีพระธิดาชื่อพระนางเขียวคำ (ต่อมาอภิเษกกับพระเจ้าสามพันตา) มีพระโอรสชื่อเจ้าชายฟ้าฮุ่ง ตามตำนานเล่าว่า เจ้าชายฟ้าฮุ่ง เป็นผู้มีความเฉลียวฉลาด มีความรอบรู้และมีรูปเป็นสมบัติ ต่อมาเจ้าชายฟ้าฮุ่งได้อภิเษกสมรสกับ นาครินทรานี ซึ่งเป็นพระธิดาของพระยานาคราชแห่งเมืองบาดาล ซึ่งจำแลงแปลงกายเป็นมนุษย์ การจัดงานอภิเษกสมรสได้จัดทำกันใหญ่โตมโหฬารมากทั้งเมืองรัตพานครและเมือง บาดาล(๗วัน๗คืน) เพื่อให้สมกับการแต่งงานอันยิ่งใหญ่ในครั้งครั้งนี้ และเพื่อเป็นการสร้างความสัมพันธไมตรีระหว่างพระยานาคกับพระเจ้าอือลือ พระยานาคราชได้มอบเครื่องราชกุฎภัณฑ์ซึ่งเป็นของมีค่าประจำตระกูลให้กับพระ เจ้าอือลือราชาในโอกาสนี้ด้วย พร้อมกับฝากฝังลูกสาวของตน ให้เมืองรัตพานครดูแล โดยที่ไม่มีใครล่วงรู้ว่า นางคือลูกของพญานาคแห่งเมืองบาดาลเจ้าชายฟ้าฮุ่งกับเจ้าหญิงนาครินทรานี อยู่กินร่วมกันมา ๓ ปี ก็ไม่สามารถที่จะมีผู้สืบสายโลหิตได้(เพราะธาตุมนุษย์กับนาคเข้ากันไม่ได้) จึงทำให้เกิดความเศร้าโศกเสียใจกับทั้งสองเป็นอันมาก ซึ่งต่อมาทำให้เจ้าหญิงนาครินทรานีล้มป่วยลง ทำให้ร่างกายของนางกลับกลายร่างเป็นนาคตามเดิม ข่าวนี้แพร่สะพัดไปทั่วกรุงรัตพานคร แม้ต่อมาพระนางจะร่ายมนต์กลับมาเป็นมนุษย์อีกครั้งก็ตาม เมื่อทุกคนทราบความจริงว่านาครินทรานีเป็นนาค ประชาชนชาวรัตพานครและพระเจ้าอือลือราชาไม่พอใจอย่างมาก จึงได้แจ้งให้พระยานาคราชมารับลูกสาว พร้อมขับไล่นางนาครินทรานีกลับคืนสู่เมืองบาดาล โดยไม่ใยดี แม้กระทั้งการจะไปส่งด้วยน้ำใจก็ไม่มี ไม่เหมือนกับครั้งที่นางมาในพิธีอภิเษกสมรส พระยานาคราชกริ้วโกรธกับการกระทำของเมืองรัตพานครที่ได้กระทำต่อลูกสาวของตน แต่ด้วยความรักที่มีต่อพระธิดาของตน จึงมารับพระธิดากลับโดยดี แต่ก่อนกลับสู่เมืองบาดาล พระพระยานาคราชได้ขอเครื่องราชกุฎภัณฑ์ที่เป็นเครื่องประดับยศ และสมบัติที่มอบให้พระธิดา เมื่อครั้งแต่งงานคืน แต่พระเจ้าอือลือราชาไม่สามารถคืนได้ เนื่องจากได้นำไปแปรสภาพเป็นอย่างอื่นแล้วพระยานาคราชกริ้วโกรธมาก เพราะธิดาของตนถูกขับไสไล่ส่ง ก็เจ็บใจมากพอแล้ว อีกทั้งยังขอรับเครื่องราชกุฎภัณฑ์ของตนกลับเมืองบาดาลไม่ได้ พระยานาคราชแห่งบาดาลจึงได้ประกาศว่าจะกลับมาพร้อมกับไพร่พลแห่งเมืองบาดาล เพื่อถล่มเมืองรัตพานครให้สิ้นสภาพความเป็นเมืองหลังจากพระยานาคราชกลับ เมืองบาดาล ตกในคืนวันเดียวกันนั้นไพร่พลแห่งพระยานาคราช ได้ยกมาถล่มเมืองรัตพานครจนราบคาบเป็นหน้ากลอง ไม่มีใครรอดพ้นจากฤทธิ์ของนาคได้ จนพื้นดินที่เคยเป็นเมืองรัตพานครในอดีต กลายเป็นผืนน้ำอันเวิ้งว้าง รัตพานครล่มถล่มลง ผู้คนแห่งเมืองล้วนล้มตายเพราะความโกรธของพระยานาคราช ที่เกิดจากชาวรัตพานครกระต่อพระธิดาของตน เนื่องจากนางนาครินทรานีไม่ทราบว่าพระบิดาจะมาถล่มเมืองรัตพานคร แต่พอทราบภายหลังก็ขึ้นมาตามหาเจ้าชายฟ้าฮุ่ง นางออกตามหาเจ้าชายฟ้าฮุ่งทั่วบึงของหลง ถึงแม่น้ำสงครามแต่ก็ไม่พบ จึงได้กลับเมืองบาดาล เมืองรัตพานครถูกถล่มจนกลายเป็นบึงของหลง และได้กลายมาเป็น “บึงโขงหลง” ในปัจจุบันจากพื้นดินอันเป็นที่ตั้งของรัตพานคร กลายเป็นเวิ้งน้ำ แต่ในช่วงที่ไพร่พลพญานาคเข้าทำลายเมืองนั้นยังมีวัดที่ตั้งอยู่ในรัตพานคร ที่พระยานาคราชและไพร่พลไม่ทำลาย เหลือไว้เป็นที่สักการะของผู้คนที่จะมาพบเห็นในกาลต่อไป ซึ่งในกาลต่อมาวัดเหล่านั้นได้เสื่อมสภาพลง กลายเป็นเกาะและป่าขนาดเล็กที่มิได้จม หรือถูกทำลายให้กลายเป็นพื้นน้ำ วัดเหล่านั้นจึงปรากฏเป็นชื่อดอน หรือเกาะต่างๆ ในบึงโขงหลงในปัจจุบันดังนี้ วัดแก้วฟ้า หรือวัดดอนแก้ว ปรากฏเป็นดอนแก้วในปัจจุบัน วัดโพธิ์สัตว์หรือวัดดอนโพธิ์ มาเป็นดอนโพธิ์ และวัดแดนสวรรค์ กลายเป็นดอนสวรรค์ ซึ่งปัจจุบัน เป็นที่ทำการเขตห้ามล่าสัตว์ป่าบึงโขงหลง และสิ่งหนึ่งที่มีชื่อปรากฏตามตำนานในปัจจุบันคือ เส้นทางที่พระธิดานาครินทรานีตามหาเจ้าชายฟ้าฮุ่งในเมืองรัตพานครไม่เจอ จึงออกตามหาต่อจากบึงโขงหลง ต่อไปยังน้ำสงคราม เส้นทางดังกล่าว กลายเป็นน้ำเมาที่เชื่อมต่อบึงโขงหลง และน้ำสงคราม ส่วนคำว่าน้ำเมา หรือห้วยน้ำเมานั้น เป็นเพราะเกิดจากความลุ่มหลงในรักของพระธิดาของพระยานาคที่มีต่อเจ้าชายฟ้า ฮุ่ง ซึ่งตกอยู่ในอาการที่เรียกว่ามัวเมาในความรัก จึงเป็นเส้นทางแม่น้ำที่เรียกว่าน้ำเมาหมายเหตุ บึงโขงหลงเป็นแหล่งน้ำขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ อำเภอบึงโขงหลง จังหวัดบึงกาฬ เกิดตามธรรมชาติ มีพื้นที่ประมาณ ๑๑ ตารางกิโลเมตร ปัจจุบันประชาชนรอบพื้นที่บึงโขงหลงได้ใช้แหล่งน้ำแห่งนี้ ประกอบอาชีพด้านประมง กสิกรรม เกษตรกรรม
(ขอบคุณเวป หนองคาย 108 )

 

บายศรีพญานาคที่แห้งแล้วค่ะ...

 

สวัสดีค่ะ พี่นวล ขอบคุรสำหรับภาพนะคะ ลินว่าแบบเขียวๆดูดีกว่าค่ะแบบนี้ดูแล้ว.....หุๆๆๆ :boo:

 

เข้าไปอ่านบทความนี้มาน่าสนใจมากจึ่งขอก๊อปนำมาให้อ่านกันค่ะ
ท้าวนาคพันธ์ปริวัตรนาคราช 1 ในเทวนาคราชผู้พิทักษ์พระพุทธศาสนา

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> ตามตำนาน จำนวนของพญานาคนั้นมีอยู่มากมาย

ดังเช่นที่มีกล่าวไว้ในต้นกำเนิดของพญานาค ที่กำเนิดจากพระกัศยปเทพบิดร 1 ใน 8 มหาฤาษีแห่งจักรวาล กับมเหสีนาม กัทรุ โดยพระนางกัทรุได้ขอพรจากพระกัศยปให้ตนเองมีบุตรจำนวนมาก ซึ่งต่อมาก็ได้ให้กำเนิดนาคถึง 1 พันตัว

และยังมีการกำเนิดของพญานาคที่กำเนิดนอกเหนือจากพระนางกัทรุ โดยเป็นการกำเนิดแบบโอปปาติกะ ที่เป็นการเกิดที่ไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรมอย่างเดียวเป็นตัวกำเนิด เกิดแล้วสมบูรณ์เต็มดัว

ดังนั้นจำนวนของพญานาคจึงมีมากมาย แต่พญานาคที่เรารู้จักหรือเคยได้ยินนั้นมีเพียงแค่ไม่กี่องค์ ยังมีอีกหลายองค์ที่มีความสำคัญแต่ไม่มีใครรู้จัก หรือไม่มีใครเคยได้ยินชื่อ ไม่มีตำนาน.....ไม่มีเรื่องเล่า........

มีแต่ก็เพียงการบอกเล่าในกลุ่มคนผู้เกี่ยวข้องเท่านั้น

พระกัศยปเทพบิดร ผลงานของพระอาจารย์ศิริพงศ์ web monnut.com

พญานาคเป็นเผ่าพันธ์ที่อยู่คู่พระพุทธศาสนา เป็นเผ่าพันธ์ที่อาสาและถูกเลือกให้ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนาตั้งแต่อดีตจน ถึงปัจจุบันและต่อไปในอนาคตโดยพญานาคแต่ละองค์ที่ทำงานเพื่อพระพุทธศาสนามี หน้าที่ที่แตกต่างกัน

อย่างเช่นท้าวนาคพันธ์ปริวัตรนาคราช ผู้ทำหน้าที่พิทักษ์รักษาดินแดนศักดิ์สิทธ์แห่งทุ่งกุลา (ขอบเขตแห่งนครหริหราลัย)


ท้าวศรีสุพรรณนาคราชผู้ทำหน้าที่รักษาดวงประทีปแห่งพระพุทธศาสนา

องค์กีรนารฏะนาคราช แห่งวังหน้า ผู้ทำหน้าที่อารักขาวังในทั้งหมดของเมืองบาดาล

ท้าวศรีไพรศิรินาคราช ธิดาองค์โตขององค์มุจลินทร์ ผู้ลงจากนาคานครในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกามาจุติในโลกมนุษย์ เพื่อทำหน้าที่ในพระพุทธศาสนา โดยพระนางเปรียบเป็นดั่งมือขวาขององค์มุจลินทร์
ชาติกำเนิดจากพระหริหระ

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> ท้าวนาคพันธ์ปริวัตรนาคราช กำเนิดแบบโอปปาติกะ โดยเกิดจากฤทธิ์บันดาลขององค์พระหริหระ(ภาครวมของพระศิวะและพระนารายณ์) โดยมีเสี้ยวจิตแบ่งเป็นพลังตั้งต้น ดังนั้นองค์นาคพันธ์จึงเป็นพญานาคที่สืบสายมาจากพระศิวะและพระนารายณ์โดยตรง เป็นดั่งจิตตเทวะของพระหริหระในภพภูมิพญานาค ที่ถูกแบ่งจิตมาเพื่อทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา และสั่งสมบารมีให้แก่จิตกำเนิดขององค์นาคพันธ์ที่จะต้องไปทำหน้าที่สำคัญใน ยุคของพระศรีอาริยเมตไตรยด้วยเช่นกัน
<fieldset class="fieldset"> <legend>รูปขนาดเล็ก</legend>
</fieldset>

เทพาสุระนาคราช

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> องค์นาคพันธ์ขณะกายเป็นพญานาค องค์ท่านมีกายสีทอง มีเกล็ดสีทองดำคือสีทองกึ่งหนึ่งสีดำกึ่งหนึ่ง มีเขี้ยวเป็นเพชร มีหงอนเป็นทองคำ

ขณะจำแลงกายเป็นมนุษย์ กายท่านมีสีดั่งน้ำผึ้งเคล้าละอองทอง

องค์นาคพันธ์เป็นเทพาสุระนาคราช คือเป็นพญานาคที่เป็นเทพอสูร คือครึ่งเทพครึ่งอสูร แต่ครึ่งที่เป็นอสูรนั้นเป็นอสูรฝั่งธรรมะที่ดูแลพลังขั้วลบ

เหตุเพราะด้วยองค์นาคพันธ์เกิดจากฤทธิ์แห่งพระหริหระ ด้วยพลังแห่งพระศิวะนาฏราช ซึ่งเป็นพลังแห่งการหมุนวนของกระแสสองกระแสที่ตรงกันข้าม..แต่สมดุลย์ซึ่ง กันและกัน พลังแห่งการสรรสร้างและทำลายล้าง ดั่งเช่นการเกิด และการดับ ที่ตรงกันข้ามแต่ก็สมดุลย์ซึ่งกันและกัน มีเกิดแล้วมีดับ มีดับแล้วมีเกิด หมุนวนเป็นพลังแห่งวัฏฏสงสารที่ตรงกันข้ามแต่สมดุลย์ ผลแห่งการสรรสร้างด้วยวงแหวนแห่งศิวะนาฏราชจึงแสดงออกมาในเทพาสุระขององค์ นาคพันธ์

รูปศิวะนาฏราช จาก number1 gallery
<fieldset class="fieldset"> <legend>รูปขนาดเล็ก</legend>


</fieldset>


นครหริหราลัย นครซ้อนนคร ภพซ้อนภพ

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> นครหริหราลัยแห่งภพภูมิมนุษย์เป็นเมืองหลวง 1 ใน 3 เมืองหลวงแห่งอาณาจักรเจนละที่พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 สร้างขึ้น โดยเป็นนครที่บูชาองค์พระหริหระซึ่งเป็นเทพองค์เดียวกับที่สร้างองค์ นาคพันธ์ พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ทรงโปรดให้สร้าง "นครหริหราลัย" ขึ้นด้วยต้องการย้ายราชธานีจาก "อมเรนทรปุระ" มาที่ นครหริหราลัย หากหลังจากสร้างนครหริหราลัยได้ไม่นาน พระเจ้าชัยวรมันที่ 2 ก็ทรงสร้างราชธานีแห่งใหม่ขึ้นอีก ด้วยที่พระองค์ทรงเป็นวงศ์แห่งพระอาทิตย์ที่สืบเชื้อสายโดยตรงมาจากอาณาจักร ฟูนัน พระองค์จึงทรงโปรดให้สร้างราชธานีใหม่ขึ้นมาบนเทือกเขาพนมกุเลนที่เปรียบ เสมือนเขาไกรลาศแห่งพระอิศวรเพื่อสถาปนาพระองค์เองเป็นเทวราชาตามลัทธิไศว นิกาย โดยทรงโปรดให้สร้างเทวะสถาน และราชธานีแห่งใหม่ตามอย่างบรรพกษัตริย์ แล้วพระราชทานนามเขากุเลนว่า “มเหนทรบรรพต” และขนานนามราชธานีใหม่ว่า “มเหนทราปารวัตตา” หรือ “มเหนทรปุระ” หากแต่หลังจากสร้างราชธานีทั้ง 3 แล้วพระองค์กลับเลือกที่จะกลับมาประทับอยู่ที่ราชธานีแรกคือ "นครหริหราลัย" จนสิ้นพระองค์

หากเปรียบเทียบพื้นที่ของอาณาจักรเจนละในอดีตที่มี "นครหริหราลัย" เป็นราชธานีกับพื้นที่ในปัจจุบัน อาณาจักรเจนละที่บูชาองค์พระหริหระนั้นกินอาณาเขตมาถึงภาคอีสาณของประเทศไทย ในปัจจุบัน หรือผืนดินศักดิ์สิทธิ์จะกินอาณาเขตเช่นเดียวกับพื้นที่ของอาณาจักรเจนละใน อดีต
<fieldset class="fieldset"> <legend>รูปขนาดเล็ก</legend>

นครหริหราลัย นครซ้อนนคร ภพซ้อนภพ

<hr style="color:#FFFFFF; background-color:#FFFFFF" size="1"> หริหราลัย ในภพภูมิทิพย์เป็นนครที่ซ้อนอยู่กับภพภูมิมนุษย์โดยเหลื่อมลอยอยู่เหนือผืน ดิน 1 ศอก ครอบคลุมอาณาเขตผืนดินตามอาณาเขตพื้นที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระศาสนา ซึ่งอาณาเขตนี้กินพื้นที่บางส่วนของประเทศไทย

นครทิพย์นี้นั้นเกิดขึ้นมาตั้งแต่ก่อนสมัยอาณาจักรฟูนัน โดยผู้ครอบครองนครทิพย์นี้คือท้าวนาคพันธ์ปริวัตร 1 ใน 8 มหานาคราชแห่งมรกตนคร และเป็นมหานาคราชแห่งมรกตนครองค์เดียวที่ประทับอยู่นอกหอเทพกษัตริย์นาคา นครทิพย์แห่งนี้แตกต่างจากนครทิพย์อื่นๆ ที่ปรกติผู้ครองนครจะมีข้าราชบริพารบริวารและจิตทิพย์อื่น ๆ อยู่ในนครมากมายหลายดวงจิต หากแต่หริหราลัยทิพยนครนี้มีแต่เพียงท้าวนาคพันธ์ปริวัตรนาคราชและนาคราชอีก 3 องค์ประทับอยู่ในนครศักดิ์สิทธิ์นี้เท่านั้น
<fieldset class="fieldset"> <legend>รูปขนาดเล็ก</legend>
</fieldset>



</fieldset>