เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

เช่ารูปหล่อ หลวงปู่บุญศรีมาซิครับ

 

ของหลวงพ่อนี่ มีเหมือนมีแก้วในมือ ดีจริงๆ

ผมน่ะเลิกหาพระมาแขวนคอแลว ถ้าซื้อก็เก็บเพราะชอบ สะสมไว้วันข้างหน้า แต่คงไม่แขวน เพราะเจอของดีแล้ว

 

สวัสดีครับพี่พี
ผมเช่ามาแล้วครับ
รู้สึกว่า เหลืออีกไม่มากด้วยครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง... ครับ
เข้ามารายงานตัวยามค่ำ... เพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาลมาสักพัก เนื่องจากต้องรอเจอน้องโฟสต์หลังจากการผ่าตัดซ่ะก่อน... กว่าจะได้เข้าห้องผ่าตัดก็ประมาณ 6 โมงเย็น ผ่าตัดเสร็จเรียบร้อย มาเจอกันที่หน้าลิฟท์ ประมาณ 20.35 น. พอลงเตียงได้ก็บอกว่าหิว อยากกินอาหาร ผมก็เตรียมโจ๊กไว้ 2 ถุงเรียบร้อย เลยป้อนซ่ะ แต่ไม่ได้ให้ทานหมด พยาบาลบอกว่าให้ทานพอสมควร อย่าทานมากเกินไป อาจจะทำให้ท้องอืดได้... ส่วนเรื่องแผลก็ต้องคอยดูแลกันมากหน่อย แต่ช่วงแรกต้องนอนในแนวราบประมาณ 6 - 8 ชั่วโมง ตอนนี้ยังไม่รู้สึกเจ็บแผลเพราะว่ายาชาที่บล๊อกหลังนั้นยังชาอยู่ คาดว่าถ้าหายชาแล้วคงเจ็บแผลพอสมควร....

 

ถ้าหิวนี่ แสดงว่าจะหายล่ะครับ

การผ่าตัดแสดงว่าผ่านไปด้วยดีน่ะครับ น่าจะใกล้เวลาได้กลับบ้านล่ะครับ

ละครชีวิตฉากนี้ยาวนานมากน่ะครับ

 

ขอให้เป็นอย่างที่ พี่ พี ว่าไว้ครับ... แต่เรื่องหิวนี้ก็น่าจะหิวเหมื่อนกัน เพราะว่าต้องอดทั้งน้ำและอาหารตั้งแต่เที่ยงคืนจนถึง 6โมงเย็นกว่าจะได้เข้าห้องผ่าตัด..... ส่วนเรื่องละครชีวิตฉากนี้ก็น่าจะจบได้แล้ว เพราะยังมีอีกหลายฉากหลายตอนที่ต้องคอยดูแล ก็เราเป็นพ่อนี่ครับ...

 

พ่อ แม่
คำสองคำที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
หากคิดจะทำอะให้ท่าน
รีบๆทำเถอะนะ
ทำซะก่อนที่ท่านจะไม่อยู่

 

หน้าที่ของพ่อแม่นั้นยิ่งใหญ่นัก
จงภูมิใจเถิดที่ได้ทำหน้าที่นี้

 

เอาใจช่วยครับพี่ อุปสรรคครั้งนี้กำลังจะผ่านพ้นไปแล้วล่ะครับ

 

ใช่ครับ... คำว่า พ่อ แม่ ยิ่งใหญ่จริงๆ บางท่านอาจจะรู้สึกในด้านการเป็นลูก แต่ถ้าได้เป็น พ่อ หรือ แม่ เมื่อไหร่ คำๆนี้ จะมีความหมายและเข้าใจได้ด้วยตัวเองครับ.... ก่อนไปพักผ่อน ก็มีข้อความให้ได้อ่านสักหน่อย แต่ในเนื้อเรื่องก็อาจจะตรงและไม่ได้ตรงกับความจริงบ้าง แต่บางอย่างไม่ใช่ก็ใกล้เคียง... ได้อ่านแล้วก็รู้สึกดีครับ....

เมื่อคุณเกิดมาในโลกนี้ แม่อุ้มคุณไว้ในอ้อมอก คุณขอบคุณแม่ด้วยการเปล่งเสียงร้องไห้

เมื่อคุณอายุ 1 ขวบ แม่ป้อนข้าวและอาบน้ำให้คุณ คุณขอบคุณแม่โดยการร้องไห้งอแง
เมื่อคุณอายุ 2 ขวบ แม่สอนให้คุณหัดเดิน คุณขอบคุณแม่ด้วยการวิ่งหนีทุกครั้งที่แม่เรียกหา
เมื่อคุณอายุ 3 ขวบ แม่ทำอาหารทุกอย่างให้คุณด้วยความรัก คุณขอบคุณแม่ด้วยการโยนจานลงบนพื้น
เมื่อคุณอายุ 4 ขวบ แม่ให้ดินสอสีแก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการระบายสีเลอะเต็มบ้าน
เมื่อคุณอายุ 5 ขวบ แม่แต่งชุดสวยๆ(หรือหล่อๆ)ให้คุณไปเที่ยว คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำชุดเลอะโคลน
เมื่อคุณอายุ 6 ขวบ แม่ไปส่งคุณที่รร. คุณขอบคุณแม่ด้วยการร้องไห้ตะโกนว่า 'ไม่ไป... ไม่ไป... ไม่ไป...''
เมื่อคุณอายุ 7 ขวบ แม่ซื้อไอศกรีมให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำมันหกเลอะเทอะไปทั่ว
เมื่อคุณอายุ 8 ขวบ แม่ซื้อลูกบอลให้คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการทำกระจกเพื่อนบ้านแตก
เมื่อคุณอายุ 9 ขวบ แม่สอนให้คุณเล่นเปียโน คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เคยแม้แต่จะซ้อม
เมื่อคุณอายุ 10 ขวบ แม่พาคุณไปเรียนพิเศษและพาไปงานวันเกิดเพื่อน คุณขอบคุณแม่ด้วยการกระโดดลงจากรถโดยไม่คิดที่จะหันกลับมามอง
เมื่อคุณอายุ 11 ขวบ แม่พาคุณกับเพื่อนไปดูหนัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการขอที่นั่งคนละแถว(หรือขอให้แม่ไม่ต้องดู)
เมื่อคุณอายุ 12 ขวบ แม่เตือนคุณว่าอย่าดูทีวี คุณขอบคุณแม่ด้วยการรอให้แม่ไปข้างนอกแล้วดูต่อ
เมื่อคุณอายุ 13 ปี แม่บอกให้คุณตัดผม คุณขอบคุณแม่ด้วยการด่าแม่ว่า "แม่นี่...ไม่มีรสนิยมเลย ไม่ต้องกะหนู(ผม)หรอก"
เมื่อคุณอายุ 14 ปี แม่จ่ายเงินซัมเมอร์แคมป์ ที่แพงแสนแพงเพื่อให้คุณได้เรียนสิ่งที่ดีๆ คุณขอบคุณแม่ด้วยการไม่เขียนจดหมายหาแม่ซักกะฉบับ
เมื่อคุณอายุ 15 ปี แม่กลับบ้านหลักงานเลิกอยากกอดคุณสักกอด คุณขอบคุณแม่ด้วยการขังตัวเองอยู่ในห้อง
เมื่อคุณอายุ 16 ปี แม่สอนคุณขับรถ คุณขอบคุณแม่ด้วยการขับรถหนีแม่ไปเที่ยว
เมื่อคุณอายุ 17 ปี แม่จ่ายค่าเรียนกวดวิชา คุณขอบคุณแม่ด้วยการให้แม่ส่งข้างนอกเพื่อจะได้ไม่อายเพื่อน
เมื่อคุณอายุ 18 ปี แม่ร้องไห้ในวันที่คุณจบชั้นมัธยม คุณขอบคุณแม่ด้วยการฉลองยันเช้า
เมื่อคุณอายุ 19 ปี แม่รอโทรศัพท์สายสำคัญ คุณขอบคุณแม่ด้วยการใช้สายตลอดคืนนั้น
เมื่อคุณอายุ 20 ปี แม่ถามว่าคุณมีแฟนรึยัง คุณขอบคุณแม่ด้วยการตอบว่า 'แม่อย่ามายุ่งกะหนู(ผม)เลย'
เมื่อคุณอายุ 21 ปี แม่แนะนำอาชีพของแม่ให้คุณทำในอนาคตของคุ ณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า 'หนู(ผม)ไม่อยากเป็นอย่างแม่'
เมื่อคุณอายุ 22 ปี แม่อยากกอดคุณในวันรับปริญญา คุณขอบคุณแม่ด้วยการกอดกับเพศตรงข้ามกับคุณ
เมื่อคุณอายุ 23 ปี แม่ซื้ออพาร์ตเม้นท์และเฟอร์นิเจอร์ให้แก่คุณ คุณขอบคุณแม่ด้วยการว่ากับเพื่อนๆลับหลังว่า 'มันช่างเชยและน่าเกลียดเสียนี่กระไร'
เมื่อคุณอายุ 24 ปี แม่บอกให้คุณพาแฟนของคุณมาหาแม่ เมื่อคุณพามา แม่ถามพวกคุณว่าอนาคตวางแผนไว้ว่าอย่างไร คุณขอบคุณแม่ด้วยการจ้องเขม็งและพูดว่า 'แม่จะมายุ่งอะไรกะหนูอีกเนี่ย'
เมื่อคุณอายุ 25 ปี (สำหรับผู้ชาย)แม่ช่วยออกค่าสินสอดให้กับคุณ และบอกกับคุณว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า
'อายคนอื่นเขาน่า แม่'
(สำหรับผู้หญิง)แม่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในงานแต่งงานให้คุณ และบอกว่าแม่รักคุณมากขนาดไหน
คุณขอบคุณแม่ด้วยการพูดว่า'หนูอยากไปอยู่ต่างประเทศเพื่อจะได้สวีทกับแฟนโดนไม่มีแม่'

เมื่อคุณอายุ 30 ปี แม่โทรมาหาและแนะนำวิธีเลี้ยงเด็ก คุณขอบคุณแม่โดยการบอกว่า 'สมัยนี้มันเปลี่ยนไปแล้วล่ะค่ะแม่'

เมื่อคุณอายุ 40 ปี แม่โทรมาชวนคุณไปงานวันเกิดญาติ คุณขอบคุณแม่และญาติว่า 'ตอนนี้ไม่ว่างเลย'

เมื่อคุณอายุ 50 ปี แม่ชราและไม่สบาย อยากให้คุณดูแล คุณขอบคุณแม่ด้วยการบอกว่า 'มันเป็นภาระนะแม่ หนูมีงานอีกเยอะแยะ'
และแล้ววันหนึ่ง แม่จากคุณไปอย่างสงบ และทุกอย่างที่คุณไม่เคยทำมาก่อน จะเหมือนฟ้าผ่าในใจคุณ
โปรดใช้เวลาสักนิด แสดงออกถึงความลึกซึ้งแด่'แม่'
ไม่มีอะไรมาแทนแม่ได้ แม้ว่าบางคราวแม่จะไม่ใช่คนที่เข้าใจคุณมากที่สุด หรือเห็นด้วยกับคุณ แต่ก็คือ'แม่ 'ของคุณ และเชื่อได้ว่าจะทำทุกอย่างเพื่อคุณ
รับฟังคุณ ความกังวลของคุณ ลองถามตัวเองดู คุณมีเวลาที่จะฟังความเศร้า ความกังวลใจไม่ว่าจากการงาน จากงานบ้าน หรือจากงานในครัวของแม่ไหม
คุณเคยนึกถึงความทุกข์ของแม่ที่ต้องทำทุกอย่างเพื่อคุณและทุกคนไหม รักแม่ให้มาก แม้ว่าจะคิดเห็นแตกต่างการ เพราะเมื่อแม่จากไป จะเหลือเพียงความเสียใจและความทรงจำเท่านั้น

อย่าเพิกเฉยกับคนที่ใกล้หัวใจคุณที่สุด รัก'แม่'ให้มากกว่ารักตัวเอง แสดงให้แม่รู้ว่าคุณก็'รัก'ก่อนที่จะทำได้เพียงบอกรักกับ'รูป'ของแม่เท่านั้น

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง ครับ

 

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรงครับ

สวัสดีพี่ๆๆ ยามเช้าครับ

 

กราบหลวงพ่อทรง

สวัสดีพี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนค่ะ

 

กราบ กราบ กราบหลวงพ่อทรงครับ
มารายงานตัวตอนเช้า

 

กราบ กราบ กราบ หลวงปู่ทรง

สวัสดีครับทุกท่าน

เด็กชายตั้นยังไม่ไปโรงเรียนรึ อิอิ

 

กราบหลวงพ่อทรงครับ สวัสดียามเช้าทุกท่านครับ

 

ปฐมเหตุพระนักธรรม

กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง และสวัสดีพีพี พี่น้องบ้านเหรียญบินทุกท่านครับ
วันนี้ผมมีประสบการณ์นำมาเล่าสู่กันฟังครับ เป็นเหตุการณืประสบการณ์ตรงจากพระนักธรรมที่ผมลองใช้เป็นครั้งแรกของวัตถุมงคลหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน และอาจจะเป็นการทำให้ผมได้เปลี่ยนแปลงชีวิตตามที่ผมได้ปรารถนา ให้สมหวังในเวลาปัจจุบัน
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อประมาณปีที่แล้ว ผมได้รู้จักหลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน จากเพื่อนก่อ(เมืองสมุทร)แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้นึกหรือศรัทธาหลวงพ่อทรงเท่าไหร่ เพราะผมศรัทธาเกจิรูปหนึ่งมากๆด้วยใจจริงจึงไม่ได้สนใจในหลวงพ่อทรงมากนักครับ ก็ได้ยินเพื่อนก่อเล่าประสบการณืต่างๆให้ฟังอยู่เนืองๆและให้พระผงรูปเหมือนพระแหวกม่าน พระนักธรรมไว้บูชาผมก็เก็บไว้บ้างไม่ได้ใส่ไม่ได้นำมาบูชา ใส่แต่ของเกจิองค์หนึ่งที่ผมนับถือในตอนนั้น อยู่มาหลายเดือนทีเดียวครับ ผมก็หยิบพระหลวงพ่อทรงมาขึ้นคอบ้างเป็นช่วงๆเพราะทนเสียงถามไถ่จากเพื่อนก่อไม่ได้ ฮ่าฮ่าฮ่า พอนำมาขึ้นคอแล้วความรู้สึกแรกที่สัมผัสได้คือความเย็นใจ อารมณ์เย็น ใจเย็น รู้สึกสุขกายสบายใจขึ้นอย่างสังเกตได้ จึงสลับเปลี่ยนขึ้นคอบ่อยขึ้นครับเพราะชอบและรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกแต่ยังไม่ได้ขออะไรหรืออธิฐานอะไรกับหลวงพ่อทรง เพราะตอนนั้นกลัวว่าเมื่ออธิฐานแล้วเกิดไม่สมหวังจะทำให้ไม่สบายใจ เหมือนหลายๆครั้งที่ผมเคยอธิฐานด้วยใจจริงด้วยแรงศรัทธากับพระเกจิที่ผมเคารพนับถือมากแต่นิ่งเงียบ...
และเมื่อเดือนพฤษภาคมปีที่แล้วผมได้สมัครสอบบรรจุข้ารับราชการครูที่ชุมพรบ้านเกิด และคิดอยากจะลองวัตถุมงคลหลวงพ่อทรงสักทีครั้งนี้ ในเรื่องปัญญาเนื่องจากพุทธคุณทางด้านอื่นๆนั้นพบเห็นมามากแล้วไม่ว่าจะเป็นแคล้วคลาด คงกระพัน หนังเหนียว โภคทรัพย์ เป็นเรื่องที่พบเห็นได้ทั่วไปในแวดวงพระเครื่อง แต่เรื่องปัญญาคน ทำให้คนยเก่งฉลาดสมองดีนี่น้อยๆๆๆมากๆจะมีพระเกจิจะสำเร็จหรือมีบารมีทางด้านนี้ ผมจึงลองเอาพระนักธรรมที่เพื่อนก่อเคยให้ไว้นานแล้ว ลองเอามาอธิฐานขอปัญญาแล้วอ่านหนังสือสอบบรรจุแบบอ่านผ่านๆไม่ได้อ่านมากมายอะไรเพราะใจหนึ่งก็เชื่อมั่นในพระนักธรรมใจหนึ่งก็อยากลองว่าจะช่วยเราได้แบบไหนถ้าเราอ่านหนังสือไม่มาก ผมก็ใช้พระนักธรรมอธิฐานก่อนอ่านหนังสือเพียงประมาณไม่ถึงสัปดาห์ก่อนสอบ ในใจคิดว่าตัวเองเตรียมตัวมานิดเดียว เพื่อนคนอื่นเตรียมตัวอ่านมาเป็นเดือนๆถ้าสอบไม่ติดก็ไม่สงสัยมาก เมื่อถึงวันสอบผมต้องมาสอบที่ชุมพรครับ สอบสองวัน ก่อนสอบหรือทำข้อสอบผมจะหยิบพระนักธรรมขึ้นมาแล้วกำในมือหลับตาอธิฐานถึงครูบาอาจารย์หลวงพี่วัดเงินที่เป็นครูบาอาจารย์ผม และหลวงพ่อทรงวัดศาลาดินเป็นที่สุดขอบารมีพระนักธรรมและหลวงพ่อทรงให้เปิดปัญญาเพราะจะสอบแล้ว ทุกครั้งของวิชา สอบก็จะทำเช่นนี้ เป้นที่น่าแปลกมากครับเนื่องจากว่าบางวิชาเช่นกฎหมายที่อ่านมาน้อยแต่ตรงที่อ่านมามันเป้นข้อสอบเกือบทั้งหมดทำให้ผมจำได้และนึกได้ ทำได้ด้วยความมั่นใจ อีกวิชาที่น่าแปลกคือวิชาคณิตศาสตร์เป้นวิชาที่ผมไม่เคยทำได้เลยและไม่ได้อ่านมาด้วย แต่พอมาทำข้อสอบที่คิดไม่ออกกลับทำได้ได้คำตอบอย่างไม่น่าเชื่อและมั่นใจมาก ทำถูกแทบทุกข้อไม่รู้ว่ามันผุดมาเองในขณะที่ทำข้อสอบในวิธิคิดและวิธิทำและค้นหาคำตอบได้อย่างไม่น่าเชื่อผมทำข้อสอบเสร็จออกมายัง งง งง มึนๆแบบว่าเราทำได้ยังไงผ่านไปได้แบบไม่ปวดหัวสบายใจเวลาออกนอกห้องสอบด้วยเลยโทรไปเล่าประสบการณ์กบเพื่อนก่ออย่างตื่นเต้นในตอนนั้นแล้วคิดไว้ว่าหากเราได้บรรจุจะนำมาเล่าประสบการณ์ที่เป้นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิต หลังจากสอบแล้วประกาศผล ผมก็ผ่านภาค ก และสอบสัมภาษณ์ วันสอบสัมภาษณ์ก็ใช้พระนักธรรมอีกเช่นกันและอธิฐานเชิญหลวงพ่อทรงและหลวงพี่วัดเงินที่ผมเคารพนับถือมาช่วยให้สำเร็จด้วย จนทำให้หลวงพี่วัดเงิน รับรู้ถึงแรงอธิฐานของผมในวันนั้นเชียวครับ ... สัมภาษณ์เสร็จ ผลประกาศผมได้ที่ 13 ถือว่าไม่เลว เกินเป้าที่ผมคาดไว้มาก และไม่ลืมอภินิหารพระนักธรรมที่ผมได้สัมผัสมา เลยตั้งจิตอธฺฐานต่อไปว่าหากผมได้บรรจุแล้วผมจะขอเผยแพร่ประสบการณ์อันเป็นที่เปลี่ยนแปลงชีวิตผมมาให้ศิษยานุศิษย์หลวงพ่อทรงได้รับฟังกัน และวันนี้ผมได้บรรจุเป็นข้าราชการครูตามที่ผมได้มุ่งมาดปรารถนาแล้วจึงทำตามที่ได้ตั้งอธิฐานไว้ ถึงความเมตตาของหลวงพ่อทรง วัดศาลาดินที่ได้สร้างวัตถุมงคลพระนักธรรมได้สงเคราะห์มนุษย์อย่างผมได้ให้เปล่ยนแปลงชีวิตได้ในวันนี้ครับ และขอขอบพระคุณพี่พี เสาวภาที่ได้สร้างวัตถุมงคลเช่นนี้มาให้ได้ใช้ได้บูชากัน และขอขอบคุณเพื่อนก่อที่ให้พระนักธรรมมาเป็นปฐมเหตุแห่งความศรัทธาต่อหลวงพ่อทรงวัดศาลาดิน ถึงทุกวันนี้ครับ ผมถือว่าพระนักธรรมได้แสดงอิทธิคุณ พลานุภาพ อภินิหาร และบารมีหลวงพ่อทรงให้ผมได้เห็นเป้นที่ประจักษ์แก่ตัวเอง ทุกวันนี้ผมมีเพียงพระหลวงพ่อทรงสลับหมุนเวียนขึ้นคอบูชา อธิฐาน ก็สำเร็จสมตามความมุ่งหมายอย่างคาดไม่ถึงในหลายๆเรื่องครับ...
ด้วยความเคารพและศรัทธา
กราบ กราบ กราบ หลวงพ่อทรง วัดศาลาดิน ครับ
กราบ กราบ กราบ หลวงพี่ วัดเงิน ครับ

 

ยินดีด้วยครับคุณครูวิม

 

ผมเป็นอีกคนที่ได้เห็น ครูวิม พกพระนักธรรมมานาน ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักหลวงพ่อทรงด้วยซ้ำ และ ครูวิม ท่านนี้แหล่ะครับที่แนะนำให้ผมรู้จักหลวงพ่อทรง โดยมอบพระนักธรรมให้ผม 1 องค์ และแนะนำให้ผมหา้เหรียญจอบเศรษฐีใหม่มาบูชา ผมขอขอบคุณ และแสดงความยินดี กับครูวิม อีกครั้งครับ

 

เพิ่งกลับมา ครับพี่ป๊อบ

ที่นี้เรียนยากมาก เป็นภาษาอังกฤษ อาจารย์พูดเร็ว การบ้านชิ้นแรกเกิดมาเพิ่งได้ทำ เขียนเรียงความเป็นภาษาอังกฤษ นั่งทำใจสักพัก เดี๋ยวไปลุยต่อ ใส่พระนักธรรม เวลาทำงาน แหะๆ