เรื่องเด่น เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๓ พฤษภาคม ๒๕๖๔

เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน วันจันทร์ที่ ๓ พฤษภาคม ๒๕๖๔

​

 

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ ๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ผมหายจากวัดไป ๒ วัน ส่วนถ้าอยากรู้ว่าไปทำอะไรมาบ้าง ท่านที่ติดตามทางเฟซบุ๊ก ก็น่าจะมีคนนำไปลงให้อ่านแล้ว แต่ที่อยากจะบอกกับพวกเราก็คือ กลับมาแล้วผมทำอะไรบ้าง

หลายท่านก็คงจะเห็น สิ่งที่ชัดเจนที่สุดก็คือ ชุดป้องกันทางการแพทย์ ที่เรียกย่อว่า ชุด PPE ผมหมดเงินไป ๑๒๖,๐๐๐ บาท เพื่อซื้อมา โดย ดร.พระครูวิโรจน์กาญจนเขต ร่วมบุญมา ๒๖,๐๐๐ บาท ที่มากกว่านั้นก็คือ โทรไปหา ผอ.นุ้ย (พญ.นวลจันทร์ เวชสุวรรณมณี) ผู้อำนวยการโรงพยาบาลทองผาภูมิ ถามว่า "ไหวไหมหมอ ?" หมอนุ้ยบอกว่า "ได้ยินเสียงหลวงพ่อก็มีกำลังใจแล้วค่ะ ทุกวันนี้ทั้งโรงพยาบาลเกร็งกันหมดว่าใครจะโดนเข้าบ้าง"

เนื่องจากว่าวันนี้กลุ่มท่าแพและบ้านอีต่องที่ไปตรวจหาเชื้อไวรัสโควิด-๑๙ ได้รับการยืนยันแน่นอนว่าติดเชื้อหลายคน ผมก็เลยแจ้ง ผอ.นุ้ยว่า มะรืนนี้จะเอาชุด PPE ไปมอบให้ อย่างน้อย ๆ ก็ป้องกันนักรบของเราที่อยู่แนวหน้าให้ปลอดภัยขึ้นมาอีกหน่อย อีกส่วนหนึ่งที่ไม่ได้บอก แต่ให้ท่านรองฯ พนอ (อาจารย์พนอ จันทจิตร) ที่พวกเราเรียกง่าย ๆ ว่า ครูมอญ ไป "ปล้น" ทุเรียนทองผาภูมิมา ๕๐ ลูก จะเอาไปแจกแพทย์พยาบาลและบุคลากรทางการแพทย์ของโรงพยาบาลทองผาภูมิ

บุคลากรทางการแพทย์ของเราทำงานหนักสาหัสมาก ต้องการขวัญและกำลังใจมาเสริม ดังนั้น...ในส่วนที่ทำไป ถ้าสำหรับผมแล้วไม่มีปัญหา อย่างที่บอกว่า แค่หมอได้ยินเสียงก็พอแล้ว แต่ผมก็ยังทำมากกว่านั้น คือหาชุดป้องกันทางการแพทย์ให้ หาของดีที่สุดของทองผาภูมิ คือทุเรียนไปให้ กินกันให้อ้วนไปเลย...!

ที่ทำอย่างนี้อยากจะส่งสัญญาณบอกคนไทยทั้งในประเทศและต่างประเทศว่า เราไม่มีเวลาทะเลาะกันอีกแล้ว ข้าศึกไม่ได้อยู่ที่กำแพงเมือง แต่บุกเข้ามาในเมืองแล้ว โดยเฉพาะคลองเตย ถ้าเอาไม่อยู่..กรุงเทพฯ แตกแน่นอน..!

 

ช่วงที่ผ่านมาพวกเราจะเห็นว่า บรรดานักการเมืองก็ดี ผู้ที่มีต้นทุนทางสังคม ประเภทดารา คนในวงสังคมชั้นสูง ที่เขาเรียกง่าย ๆ ว่า "ไฮโซฯ" หรือว่าบุคคลที่ได้รับความนิยมในโลกโซเชียล ที่เรียกว่า ยูทูบเบอร์ รุมกันด่ารัฐบาลจนหาดีไม่ได้

ขอร้องเถอะ...เวลานี้ไม่ใช่เวลา "หน้าข้าวหน้าน้ำ" อย่างโบราณเขาว่า ถ้าอย่างนั้นจะด่าก็ด่ากันไป แต่ตอนนี้ "หน้าสิ่วหน้าขวาน" ต้องการความสามัคคีในประเทศชาติ ต้องการสรรพกำลังทั้งปวงในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น ไม่ใช่เวลาไปสาดโคลนใส่ใคร ไม่ใช่ไปโทษว่าใครผิด แต่ทุกคนต้องร่วมมือกัน

ร่วมมือกันอย่างไร ? ให้ทำตามกำลังของตนเอง อย่างเช่นว่า หาอุปกรณ์ทางการแพทย์ไปมอบให้หน่วยแพทย์ที่ใกล้เคียงเราที่สุด ถ้าพอมีกำลังเงินก็ส่งข้าวส่งน้ำด้วย ส่งอะไรมากไม่ได้ บะหมี่แห้งกับน้ำร้อนก็ยังดี

หรือถ้าท่านทั้งหลายที่ไม่สามารถจะทำอะไรได้มากไปกว่าการเก็บตัวอยู่กับบ้าน ก็ ขอให้เก็บตัวด้วย เพื่อช่วยให้การแพร่กระจายของเชื้อโรคลดน้อยลง ท่านใดที่ติดเชื้อ โปรดอย่าปิดบังประวัติของตนเอง คนป่วยที่ปิดบังประวัติของตนเอง อาตมาถือว่าก่ออาชญากรรมแก่พี่น้องชาวไทยของเรา เพราะว่าท่านทำให้บุคลากรทางการแพทย์ที่มีน้อย ไม่เพียงพอใช้งานอยู่แล้ว ต้องลดน้อยลงไปอีก เนื่องจากติดเชื้อที่ท่านปิดบังเอาไว้

 

ส่วนบรรดาท่านทั้งหลายที่สิ้นสติ อยู่ในโรงพยาบาลสนามแล้วก็ยังไปตั้งปาร์ตี้เต้นกันเฮฮา โปรดได้สติได้แล้ว...! เป็นการกระทำที่น่ารังเกียจมาก ถ้าไม่มีใครกล้าบอก อาตมาช่วยบอกให้ ว่าอย่าทำอะไรทุเรศ ๆ แบบนั้น เป็นการบั่นทอนกำลังใจของคนที่คิดจะช่วยเหลือ แล้วก็ดันไปรู้สึกว่า "ถ้าไปช่วยคนเหี้..ๆ ประเภทนี้ แล้ว กูจะช่วยไปทำไม ?" เพราะฉะนั้นเลิกเป็นเหี้..ได้แล้ว กลับคืนมาเป็นคนเสียที..!

ระยะเวลานี้ไม่ใช่ระยะเวลาที่เราจะไปอ้างว่าเครียดแล้วสนุกสนานเฮฮา แต่ควรให้ความร่วมมือกับทางราชการและบุคลากรทางการแพทย์อย่างดีที่สุด เพื่อช่วยป้องกันศึกใหญ่ที่เกิดขึ้น ให้บุคลากรทางการแพทย์ที่ไม่เพียงพอและได้รับภาระหนักหนาสาหัสมาก ได้เบาแรงที่สุด หากช่วยอะไรไม่ได้เลย ให้ช่วยอยู่เฉย ๆ สงครามครั้งนี้ผ่านไปเมื่อไรแล้วค่อยไปเป็น "เกรียนคีย์บอร์ด" กันใหม่

อย่าลืมว่ารัฐบาลไทยของเรา ตั้งแต่ดำเนินการมาในช่วงการแพร่ระบาดระลอกแรก เราได้รับคำชมเชยจากต่างประเทศเป็นอย่างมาก แม้กระทั่งปัจจุบันนี้มีคนตายมากขึ้น เพราะการขาดความรับผิดชอบของบุคคลบางประเภท ทำให้เชื้อมีการแพร่กระจายใหม่ เปรียบไปแล้วเปอร์เซ็นต์ผู้ติดเชื้อและผู้เสียชีวิตของเราก็ยังต่ำมาก แต่ถ้าหากว่าท่านขาดวินัย นอกจากจะทำให้เชื้อแพร่ระบาดมากแล้ว ยังเป็นการซ้ำเติมสถานการณ์ ไม่ต่างจากไส้ศึกที่ทำให้กรุงศรีอยุธยาแตก..!

 

ดังนั้น..เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ อะไรที่ทำตัวเราให้เป็นประโยชน์ได้ ไม่ว่าจะมากน้อยแค่ไหนก็ตาม..ให้ช่วยกันทำ ทำอะไรไม่ได้มาก ส่งกำลัง ส่งแรงใจ ผ่านโซเชียลไปสู่บุคลากรทางการแพทย์ ให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นมีกำลังใจในการต่อสู้ ท่านใดที่พอมีฐานะ หาเครื่องไม้เครื่องมือ ซึ่งเท่ากับเป็นสรรพาวุธได้ ก็บริจาคส่งไป

อย่าไปรอว่าเป็นภาระของรัฐบาล รัฐบาลนี้ดวงซวยสาหัสมาก เข้ามาผิดจังหวะ แทนที่จะเสวยสุขได้อย่างใจ ก็กลายเป็นต้องมาเจอศึกใหญ่ที่นึกไม่ถึง จึงไม่ควรที่จะไปซ้ำเติมให้เสียกำลังใจไปมากกว่านี้อีก ทุกวันนี้แต่ละคนก็กินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่แล้ว

สถานการณ์ยิ่งร้ายแรงเท่าไร เรายิ่งต้องการความรักความสามัคคี ต้องการทุกกำลังกาย ทุกแรงใจที่จะช่วยเหลือกัน โดยเฉพาะพวกเราที่เป็นพระภิกษุสามเณร สวดมนต์ไหว้พระ ส่งกำลังใจไปถึงบุคลากรทางการแพทย์ที่อยู่แนวหน้าทุกคน ขอ ให้ปลอดภัยและสามารถชนะสงครามระลอกนี้ได้ แต่ถึงจะไม่ชนะหรือสถานการณ์เลวร้ายลงไป ถ้าพวกเราทุกคนให้ความร่วมมือดังที่ได้กล่าวมาเบื้องต้น เราก็ยังมีโอกาสที่จะกอบกู้ประเทศชาติของเราคืนมาได้

เพียงแต่ว่าอย่าใช้ความรู้ความสามารถในทางที่ผิด การใช้ความรู้ความสามารถในทางที่ผิดนั้นอันตรายมาก คนโง่คนขาดการศึกษาทำอะไรผิด สมควรแก่การให้อภัย แต่คนฉลาด มีการศึกษา ทำอะไรผิด อาตมาอยากจะใช้คำพูดแรง ๆ ว่า สมควรตาย...!

ดังนั้น...ขอฝากข้อคิดไว้ให้กับทุกท่าน ว่าในวาระ "หน้าสิ่วหน้าขวาน" แบบนี้ พยายามช่วยเหลือกันให้เต็มที่เท่าที่เราจะทำได้ แล้วจะทะเลาะเบาะแว้งกัน จะหาเสียงกัน จะเอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น หลังจากผ่านสงครามครั้งนี้ไปแล้ว ใครอยากทำเท่าไรอาตมาก็ไม่ว่า...ขอเจริญพร


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๓ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เถรี)