เรื่องเด่น อุเบกขาธรรม

อุเบกขาธรรม
กำลังใจของผู้ซึ่งจะเข้ามาศึกษาในพระพุทธศาสนานั้นมีวิธีที่จะวัดง่ายๆคือ บุคคลบางประเภทพอใจแต่เพียงที่จะให้ทานซึ่งเป็นวัตถุแต่ถ้าชวนให้รักษาศีลก็จะทำหน้าเบ้ไม่เอาด้วย โดยมีข้ออ้างสารพัดบางประเภทก็ให้รักษาศีลที่วัดยอมไปแต่ถ้าชวนให้ปฏิบัติสมาธิแล้วไม่เอาเด็ดขาดกลัวจะเป็นบ้า ดังนั้นก่อนจะชวนใครต้องศึกษานิสัยของเค้าเสียก่อนอย่าสุ่มสี่สุ่มห้าชวน เพราะถ้ารนักปฏิบัติใหม่บางท่านจิตกำลังฟูด้วยอำนาจของปิติ ถ้าขาดสติมาพิจารณาใครควรแล้วอาจถูกมองเป็นคนบ้าเพราะต้องการที่จะแสดงออกให้เห็นความมีคุณค่าของการปฏิบัติ จึงอยากชวนให้ผู้อื่นเข้ามาลิ้มลองรสของธรรมะ
ขณะเดียวกันกิเลสที่สิงอยู่ในใจก็เป็นตัวหมุนตามไปด้วย จึงต้องระมัดระวังให้มีสติรู้อยู่ อย่าโมโห
เพราะบุคคลที่พระพุทธองค์จำแนกประเภทไว้มีถึง ๔ เหล่า
ถ้าเจอประเภทไม่เอาไหนหรือประเภทชอบก้าวร้าวเพราะอาจจะเกิดการโต้เถียงขึ้นได้
นี่แหละบอกเกิดขึ้นโดยฉับพลัน เพราะต่างคนต่างหน้าดำหน้าแดงเคียงกันเพื่อชนะ นอกจากทำตัวไม่เกิดแล้ว บางครั้งอาจเกิด"ธรรมมวย"ขึ้นมาแทน



หลวงปู่เคยพูดเสมอว่า " เห็นดี รู้ดี อย่าเที่ยวแสดงออก หรือโม้ไปเดี๋ยวจะดีแตก "
อุเบกขาธรรม จึงเป็นธรรมจำเป็นมากสำหรับผู้ปฏิบัติ
เพราะจะทำให้เราไม่เป็นทุกข์จากความคิด ช่วยให้รู้จักวางในสิ่งที่เราวิเคราะห์วิจารณ์แล้ว คิดไปก็ไร้ประโยชน์ ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์ แล้วลองถามตัวเองดูว่า
" เราเป็นทุกข์เพราะความคิดหรือไม่ "
** ถ้าเป็นโลกแล้ว จะมีแต่ส่งออกไปข้างนอกตลอดเวลา แต่ถ้าคิดสิ่งที่เป็นธรรมแล้ว ต้องวกกลับเข้ามาหาตัวเอง เพราะธรรมแท้ๆ ย่อมเกิดในตัวเรานี้ทั้งนั้น**
คำสอน ...... หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ


---------------------------------------------------