สอบถามครับ รู้และปฏิบัติแค่นี้พอหรือเปล่า?

สอบถามผู้รู้ครับ

หากคนๆ หนึ่งเป็นพระสงฆ์ หรือเป็นชาวบ้าน ที่เขาไม่ได้รู้อะไรมาก รู้แค่เพียง เรื่อง ทาน, ศีล, ภาวนา( ฝึกสมาธิ,ฝึกวิปัสสนา) หรือรู้เพียงศีล-สมาธิ-ปัญญา เพียงแค่นี้ แล้วเขาก็ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติ...

คำถามคือว่า

1. เขาจะบรรลุอริยบุคคลจนถึงพระอรหันต์ได้หรือเปล่าครับ

2. สมมุตว่าเขาบรรลุได้ เขาจะรู้ทุกอย่างหรือเปล่าครับ

3. ถ้าใครถามเขาว่าเป็นพระอรหันต์หรือเปล่า แล้วเขาก็นิ่ง(หมายถึงตอบรับว่าใช่) จากนั้นก็ลองภูมิถามอะไรๆ ด้านอภิธรรม หรือเรื่องยากๆ แล้วเขาก็ตอบไม่ได้ เพราะไม่ได้เรียนรู้ด้านอภิธรรม หรือคำศัพท์เหล่านั้น แล้วอย่างนี้จะไม่โดนปรามาสหรือหาว่าพระอรหันต์หรืออริยบุคคลปลอมหรือครับ

4. พระอรหันต์แบบนี้ คงไม่มีใครยอมรับใช่หรือเปล่าครับ สมมุติว่าท่านจะมาสอนใครให้บรรลุบ้าง เท่าที่มีความรู้อยู่

รบกวนด้วยนะครับ

 

เท่าที่รู้นะครับ ถ้าไม่ได้บวชเป็นพระแล้วบรรลุ อรหันตผล จะต้องปรินิพพาน ภายใน 7วัน
เพราะจะทำให้ผู้ไม่รู้ ต้องตกนรกเพราะไปปรามาสท่าน

 

ขอเพิ่มเติมคำถามให้ชัดเจนนะครับ

 

ตอบยากอะ แบบนี้ต้องให้ผู้รู้ หรือ ไม่ก็ ผู้ที่บรรลุ (มิได้กวนนะ) คือผมมิอาจรู้ได้

 

เมื่อไม่ศรัทธา สติปัญาก็ไม่เกิด เมื่อไม่มีสติสมาธิ ฌาน ก็ไม่เกิด ความสงสัยเป็นนิวรณ์ธรรม ซึ่งเป็นเรื่องที่ขัดต่อมรรคผลนิพพาน ทาน ศีล ภาวนา เป็นรากเป็นพื้นฐานที่จะนำไปสู่สติปัญญาอย่างสูงสุดในทางพระพุทธศาสนา เพราะถือเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างความดีด้วยกาย วาจา ใจ ทุกคำถามเป็นไปได้ทั้งนั้น อยู่ที่ผู้ปฏิบัติว่าปฏิบัติอย่างไรต่อคำสอนของพระศาสดา

 

สมมุตว่าปฏิบัติตรงตามพระพุทธเจ้าสอนน่ะครับ จะบรรลุได้หรือเปล่า รู้และปฏิบัติแค่นี้ ตอบเป็นข้อๆ ให้ก็ดีนะครับ

 

ผมหมดความสงสัยแล้วนะครับในคำสอน ปฏิบัติตามรู้ เห็นจริง ตามนั้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันอยู่ที่ความพยายาม อะครับ ปัจฉิมโอวาท ท่านก็ตรัสไว้
"ภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนท่านทั้งหลาย สังขารทั้งหลายมีความเสื่อม ความสิ้นไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลาย จงบำเพ็ญไตรสิกขา คือศีล สมาธิ ปัญญา ให้บริบูรณ์ด้วยความไม่ประมาทเถิด"

 

คำถามท่านขัดกันเองนะครับ ผมจะพยายามตอบเป็นข้อนะ
1 ได้
2 รู้อริยสัจจ์
3 นิ่งหรือไม่นิ่งไม่เกี่ยว แต่ต้องตอบได้ อภิธรรมคือ ธรรมที่ไม่ขึ้นกับบุคคลใด บุคคลหนึ่ง ใช้ได้หมดทุกรูปนาม
4 ผมยอมรับครับ

แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ ย่นย่อลงมาก็กายก็ใจ จะจำแนกแยกขยายให้พิศดารเช่นไร ก็ขึ้นก็ผู้อธิบาย พระธรรมที่ประกาศโดยศาสดา โดยพระพุทธเจ้าไม่มีขัดแย้งกัน สอดคล้อง และเป็นไปเพื่อคลายความยึดมั่นถือมั่น เป็นไปเพื่อนิพพานอย่างแท้จริง

 

สอบถาม


คำถามคือว่า

1. เขาจะบรรลุอริยบุคคลจนถึงพระอรหันต์ได้หรือเปล่าครับ
-บรรลุได้ครับ

2. สมมุตว่าเขาบรรลุได้ เขาจะรู้ทุกอย่างหรือเปล่าครับ
-แล้วแต่วาสนาของท่านครับ พระอรหันต์มี๔สาย
สุกขวิปัสสโก
วิชชาสาม
อภิญญา๖
ปฏิสัมภิทาญาณ
-แต่ละสายรู้ไม่เท่ากัน เก่งไม่เท่ากัน แต่ กิเลสหมดเหมือนกัน

3. ถ้าใครถามเขาว่าเป็นพระอรหันต์หรือเปล่า แล้วเขาก็นิ่ง(หมายถึงตอบรับว่าใช่) จากนั้นก็ลองภูมิถามอะไรๆ ด้านอภิธรรม หรือเรื่องยากๆ แล้วเขาก็ตอบไม่ได้ เพราะไม่ได้เรียนรู้ด้านอภิธรรม หรือคำศัพท์เหล่านั้น แล้วอย่างนี้จะไม่โดนปรามาสหรือหาว่าพระอรหันต์หรืออริยบุคคลปลอมหรือครับ
-เป็นกรรมของผู้ถามเอง ที่ปรามาสพระ

4. พระอรหันต์แบบนี้ คงไม่มีใครยอมรับใช่หรือเปล่าครับ สมมุติว่าท่านจะมาสอนใครให้บรรลุบ้าง เท่าที่มีความรู้อยู่
-ก็สอนได้ในระดับของท่านครับ

 

ข้อ 2 ที่บอกว่ารู้อริยสัจจ์ หมายถึงรู้ทุกอย่างหรือเปล่าครับ

ข้อ 3 ยังไม่ค่อยเข้าใจครับ นิ่งหรือไม่นิ่งไม่เกี่ยว แต่ต้องตอบได้ หมายถึงว่า อธิบายอภิธรรมได้หรือเปล่าครับ แต่ว่าท่านไม่ได้เรียนรู้คำศัพท์ต่างๆ ในอภิธรรมเลยนะครับ บางคนอาจจะถึงขั้นอ่านหนังสือไม่ออก ได้ฟังธรรมอย่างเดียวเหมือนครั้งพระพุทธเจ้าน่ะครับ หรือว่าหมายถึง ตอบได้ คือ เวลาคนถามก็ตอบได้ว่า "สำเร็จพระอรหันต์แล้ว"

 

ศีล จะส่งให้เกิดสมาธิ สมาธิจะส่งให้เกิดปัญญา ปัญญาส่งให้บรรลุ บรรลุส่งให้นิพพาน

 

1.การฝึกอภิญญา จำเป็นต้องอธิฐานด้วย จริงหรือไม่
2.พระพุทธศาสนา สอนให้ปฎิบัติ เพื่อเห็นจริงด้วยตัวเอง
แล้วมโนมยิทธิ สอนให้พึ่งบารมีครูบาอาจารย์ ถ้าไม่พึ่งถือว่ามีอัตตา
แล้วถ้ากรณีคนขี้เกรงใจ ต้องลำบากแน่เลย
รบกวนช่วยตอบทีครับ

 

๑.สมาธิได้แล้วก็น้อมไปเพื่อรู้ห็นต่างๆ แค่น้อมจิตนิดเดียว
๒.ปฏิบัติเองทำยังไงก็ไม่มีวันถูกทาง ต้องให้ครูชี้ทางเสียก่อนถึงจะไปถูำก

 

หลายท่านก็ตอบไปแล้วตอบได้ดีแล้วครับ....โมทนาสาธุครับ.....

พระอรหันต์ รู้อริยสัจ ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบก็ดีแล้วครับ....น่ากราบหน้าไหว้......บางครั้งอาจไม่จำเป็นต้องสอนใครเลยก็ได้.....ไม่ต้องการให้ใครมาเคารพก็ได้...เพราะไม่ติดแล้ว.....

 

ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติให้จริงดั่งว่า
หากแม้นถ้าบุญมีกำลังใจถึง
มีไม่มีเดามิได้สุดคำนึง
ให้ตนพึ่งตนถึงคงแจ้งเอง

 

1. ได้
2. ไม่, อรหันต์ (ไม่จำเป็นต้องเป็นพระ แต่โดยมากหรือแทบทั้งหมด จะเป็นพระ) คือ การตัดกิเลส ละอุปทาน, รู้ทั้งหมดคือ ตรัสรู้
3. ตามข้อ 2 อรหันต์ไม่ใช่ตรัสรู้
4. การยอมรับขึ้นอยู่กับคน พระพุทธเจ้ายังเคยโดนโจรไล่ทำร้าย...

การอธิษฐานคือ การร้องขอต่อเทพ ให้ช่วยสมประสงค์ ไม่ใช่ อภิญญา

 

การอธิฐาน ... เป็น 1ใน วสี ทั้ง 5

การฝึก อธิฐาน จึงจำเป็นสำหรับการฝึก อภิญญา


ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน พระพุทธเจ้าเป็นแต่เพียงผู้บอกทาง

 

เคยฝึกได้แล้วหรือยัง......

 

เหตุเพราะไม่รู้อะครับ ถึงต้องบอกให้วางอารมณ์เป็นกลางที่สุดในการศึกษา
ธรรม

 

ไม่ได้ว่าอะไรครับ...ใช่ครับ...ควรเป็นเช่นนั้น....